شاهنامه‌خوانی عبارت از خواندن اشعار شاهنامه فردوسی به آواز مخصوص است. شاهنامه‌خوانی در دو مجلس مختلف اجرا می‌شده‌است یکی مجالس خوانین و اشراف و دیگری در قهوه‌خانه‌ها. شاهنامه‌خوانی در مجالس خوانین به صورت نشسته و در قهوه‌خانه‌ها به صورت ایستاده اجرا می‌شده‌است. شاهنامه خوانی همیشه به صورت انفرادی یا چند نفری اجرا می‌شده و در اجراهای اقوام لر همراه با ساز تال (کمانچه محلی خرم‌آباد) وبا سبک خاص خود همراه می‌شود،این فرهنگ در بین اقوام لر کاملاً از میان نرفته‌است و در بین مردمان لر هنوز اگر چه کمرنگ‌تر از گذشته اما پابرجاست. در فرهنگ لری به شه نومه خونی معروف است. شاهنامه‌خوانی با نقالی تفاوت دارد. در شاهنامه‌خوانی گفتار و رفتار اغراق‌آمیز وجود ندارد و قصه‌گو با استفاده از لحن خودش داستان را بیان کرده و گاهی نیز از برخی حرکات برای رساندن معنی بهره می‌برد اما نقالی به نوعی نوعی اجرای نمایشی تک نفره‌است و اجرایش پیچیده‌تر از شاهنامه‌خوانی است. این قسمت: داستان نیرنگ کرسیوز علیه سیاوش با ما همراه شوید و لذت شاهنامه خوانی را تجربه کنید.... سازنده: امیر خادم، پژوهشگر ادبیات در دانشگاه تورنتو‎ قسمت قبل