خودرو بانک/ موزه ای که در این ویدئو مشاهده می کنید در شهر نشویل ایالت تنسی امریکا قرار دارد. در این موزه شما نمی تونید مجموعه ای از خودروهای کلاسیک کامارو، کوروت، موستانگ و... مشاهده کنید. موزه موتور لاین یک موزه کلاسیک معمولی نیست. به عنوان نمونه تنها 350 عدد وسیله نقلیه از مجموعه خودروهای کلاسیکی و یا عجیب و غریبی که در این موزه قرار دارند از قوای محرکه برقی برخوردار بوده و هر خودرو یک داستان متفاوت و یک ظاهر خاص دارد. احتمالا برای شما این سوال پیش میاد که این خودروهای متنوع و عجیب چگونه جمع آوری می شوند؟ طبق گفته های مدیر موزه موتور لاین، این موزه جستجوهای بسیار زیادی را انجام می دهد و پیوسته به دنبال خودروهای جدید است. از طرف دیگر نیز برای افرادی که خودروهای کلاسیک واجد شرایط خود را به آنجا تحویل می دهند پاداش های محرک فوق العاده ای را در نظر گرفته شده است. یکی از خودروهای این موزه تاترا T87 متعلق به سال 1947 است. این خودروی موتور عقب در قسمت جلویی خود از یک پنجره سه تیکه برخوردار است چرا که در زمان ساخت آن، فناوری ساخت شیشه های منحی هنوز به صورت امروزی رایج نبوده و خودروساز به این فناوری دسترسی نداشته و ناچارا از یک پنجره سه تیکه برای کاور قسمت های جلویی کمک گرفته است. این خودرو در زمان معرفی خود به کمک یک موتور 8 سیلندر آلومینیومی توانایی رسیدن به سرعت 160 کیلومتر بر ساعت را داشته و جزء یکی از خودروهای سریع زمان خود محصوب می شود. وسیله نقلیه بعدی که در ویدئو معرفی می شود خودرویی به نام هیوسون راکت بوده که متعلق به سال 1946 است. این خودرو که بعد از جنگ جهانی دوم ساخته شده از یک بدنه کاملا آلومینیومی مشابه با بدنه هواپیما برخوردار است. هیوسون راکت به یک موتور 60 اسب بخاری خورجینی 8 سیلندر فورد مجهز بوده و از هیچ گونه پنجره، دستگیره درب یا تجهیزات داخلی خاصی برخوردار نیست. سومین وسیله نقلیه که مارتین آیرودینامیک نام دارد متعلق به سال 1928 است. این خودروی عجیب به یک بدنه کشیده و باریک آلومینیومی مجهز بوده و از چوب در داخل آن استفاده شده است. موتور مارتین آیرودینامیک در قسمت عقبی آن قرار دارد. آخرین خودرویی از این موزه که در این ویدئو مشاهده می کنید یک خودروی ملخ دار به نام هلیکرون پروپلر است که به سال 1932 تعلق دارد. این خودروی فرانسوی از یک بدنه چوبی پوشییده از فایبرگلاس برخوردار بوده و به جای موتور، مانند هواپیما از یک پروانه برای حرکت در قسمت جلویی خود استفاده می کند.