بخشی از بیانات شنیدنی و روشنگر حضرت آیت الله آقا مجتبی تهرانی در بیان روایاتی در باب چگونگی آداب صحیح دعا و ضرورت پرهیز از توجه بیش از اندازه به عبارت پردازی در دعا .