«جلیل نقاد» از پیست پرهیجان موتورسواری برای کمک به گروه جنگ‌های نامنظم دکتر چمران راهی جبهه می‌شود و با ۷۰ درصد جانبازی به تهران برمی‌گردد ولی بر خلاف هم‌رزم‌هاش ۴۰ ساله که جلیل از گذشته چیزی نگفته؛ او قدرت تکلمش را از دست داده و گاهی با تکه کلام «نه آقا!» این سکوت را می‌شکند!