سیر تطور سینمای دفاع مقدس؛ از مرز تا موقعیت مهدیگونه دفاع مقدس، تنها گونه بومی سینمای کشور است؛ گونه‌ای کاملا وطنی که فراز و نشیب‌های بسیاری را به خود دیده و سیاست خاصی در پیدایش آن دخیل نبوده است.در ابتدای دهه ۶۰، یک گونه سینمایی مستقل نبود. بیشتر مامنی برای فیلمسازانی بود که دغدغه اجتماع داشتند. در آن سال­ ها، سینمای ایران پذیرای دو دسته فیلمساز بود: یک دسته، کسانی که از سینمای قبل از انقلاب آمده بودند و می خواستند به واسطه ساخت آثاری با محوریت جنگ، تطهیر شده و به دامن فیلمسازی در نظام جدید ایران بازگردند و دسته دوم، جوانان خلاقی که تازه به ناوگان سینمایی کشور افزوده شده بودند.