باید از بازیگر مهم و استخوان‌ داری گفت که تاکنون، پیرامون جایگاه و ابعادِ بازی‌اش، حق مطلب آنطور که باید و شاید، ادا نگشته است. محسن تنابنده؛ بازیگری که شبیه به هیچ بازیگر دیگری نیست و تنها، نسخه‌ ارجینالی از خویش است. نسخه‌ ارجینالی که در آثارش، همچون این سکانس‌ های بالا، چیزی شبیه به «جیوه» می‌ ماند.