در حقیقت در هر اتفاق، به هر متن و هر روایت که مبتنی‌بر واقعیت باشد می‌گوییم ناداستان.وقتی می‌گوییم که این کتاب داستان هست، یعنی نویسنده با تکیه بر تخیل خودش متنی را نوشته؛ شاید اصلا اتفاقاتی که در آن کتاب ذکر می‌شود برای نویسنده هیچ‌وقت اتفاق نیفتاده باشد. اما قشر دیگری از متن‌ها هستند که مبتنی بر واقعیت می‌باشند. یعنی وقتی کتاب خسی در میقات را خواندیم، می‌دانیم حتما اتفاقاتی که در این کتاب مطرح شده، واقعا برای نویسنده پیش آمده و نویسنده از تجربه‌ی خودش دارد این کتاب را می‌نویسد.بنابراین کتاب‌ها و متن‌هایی که تکیه بر واقعیت ندارند، داستان و متن‌هایی که مبتنی بر واقعیت هستند ناداستان نامیده می‌شوند.