استاد علی صفایی حائری برای رویارویی با وقایع و مشکلات میگوید: این رنجها، رنجهایی است که دشمن تو هم دارد؛ مهم موضعگیری تو در برابر این قرح، رنج و گرفتاری است. این حادثه خواه و ناخواه اتفاق میافتد، تو کجا باید بایستی. در ضیافت وقایع و حوادث چگونه داخل بشویم؟ چگونه برخورد کنیم. این فرصتها، فرصتهایی نیست که ثابت بماند. چه توقع داری که لحظهها و فرصتها برای تو ثابت بماند. وقتی که بارش و فضل حق بر تو ریخت و تو هم قبلا بذری را زیر خاک کرده باشی، رویشت را، فلاحت را خواهی داشت.