علیرضا پناهیان : خدا یک ویژگی به انسان داده، در قرآن می‌فرماید من تو رو به خاطر این ویژگی آفریدم. تو موجودی شدی به نام انسان، نه فرشته نه حیوان. تو تنها موجودی هستی که قدرت انتخاب داری. ای موجود انتخاب‌گر. بدت می‌آید من تو را انتخاب‌گر آفریدم؟ دوست داشتی ببَعی باشی؟ کدام انسانی حاضر است حیوان بشود؟! فقط به خاطر اینکه بخورد! شکموهایش هم می‌گوید ما خودمان غذا را انتخاب کنیم! بعد من زهر هلاهل بریزم توی ظرفی یک غذا هم بریزم توی ظرفی دیگر انتخاب معنا ندارد. می‌گوید خب احمق که نیستم که معلوم است که می‌روم غذا می‌خورم دیگر. انتخاب که اینجا معنا ندارد که! انتخاب وقتی است که من و شما را بیچاره می‌کند خدا سر دو تا دوست داشتنی! هر کدام را انتخاب بکنی آن یکی‌اش را باید بگذاری کنار. آغاز رنج در حیات بشر.