شعر خوانی غزلی عارفانه از علامه طباطبایی قدس سره ، من به سرچشمه خورشید نه خود بردم راه/ ذره ای بودم و مِهر تو مرا بالا برد/ من خَس بی سر و پایم که به سیل افتادم/ او که می رفت مرا هـــم به دل دریا برد
شعر خوانی غزلی عارفانه از علامه طباطبایی قدس سره ، من به سرچشمه خورشید نه خود بردم راه/ ذره ای بودم و مِهر تو مرا بالا برد/ من خَس بی سر و پایم که به سیل افتادم/ او که می رفت مرا هـــم به دل دریا برد