ساقی! مِی ای بده که مرا زیر و رو کند/ بویش ز دور، کارِ هزاران سبو کند/ داند خدا که خوردن این می چه می کند/ جامیکه مست می شود، آن کس که بو کند/ خلقت به روی دست، علی را گرفت و گفت/ دست کسی نظیرش اگر هست رو کند ...