روابط با اولیاء خدا یکی از روابطی است که بعد از بلوغ معنوی نه بلوغ سنّی برای انسان رخ می‌دهد. کم‌کم ماهیّت یک رابطه‌ای برای انسان خودش را نشان می‌دهد. من وقتی جوان بودم و مجرد بودم پدر و مادرم حرف‌هایی به من می‌زدند دربارۀ دل پدر، دل مادر. می‌شنیدم امّا آنچنان که آنان می‌گفتند و بعداً فهمیدم نمی‌فهمیدم. می‌گفت شما پدر نشدی، شما مادر نیستی نمی‌فهمی. یک تماس بگیر. می‌گفتم آخر تماس چه فایده‌ای دارد؟ بگویم چی مثلاً؟ می‌گفت خب شما این رابطه را درک نکردی. چون پدر نیستی رابطۀ پدر با فرزند را متوجه نیستی. همان تماس گاهی بسیار حیات‌بخش است. بعدها انسان باید بزرگ بشود، پدر بشود، این رابطه را ماهیت‌اش را درک بکند.