اشاره به پیشرفت های ایران دارد که برای اولین بار در تاریخ ایران اتفاق افتاده است که همه آنها در همین 4 دهه گذشته و بعد از انقلاب رخ داده است. اولین هواپیمای جنگنده ایرانی، صنعت ساخت هواپیماهای جنگنده از زمان جنگ جهانی دوم تاکنون در اختیار چند کشور محدود بوده است: آمریکا، روسیه، انگلستان، فرانسه و سوئد. ایران، پیش از انقلاب همواره خریدار جنگنده‌های آمریکایی بود. در آن دوره هیچ برنامه‌ای برای ساخت جنگنده‌های بومی در داخل کشور وجود نداشت که هیچ، حتی نگهداری جنگنده‌ها نیز بدون مستشاران آمریکایی ممکن نبود. ساخت یک جنگنده به‌طور کاملا بومی، صنعتی بسیار پیچیده است که کشورها به راحتی قادر به کسب آن نیستند. اما سرانجام ایران توانست در مردادماه سال 1397 پس از سال‌ها تمرین بر روی نمونه‌های مختلف، برای اولین بار هواپیمای جنگنده‌ای با قابلیت عملیاتی را بسازد که به نام جنگندۀ کوثر نام‌گذاری شد. کوثر در دو نوع تک‌کابین و دو کابین، که مصارف آموزشی نیز دارد، از سامانۀ کنترل آتش نوین با فناوری‌های تمام دیجیتال و رادار چندمنظوره برخوردار است و به این ترتیب ایران را وارد باشگاه کم‌تعداد کشورهای سازندۀ هواپیماهای جنگنده وارد می‌کند.