اشاره به پیشرفت های ایران دارد که برای اولین بار در تاریخ ایران اتفاق افتاده است که همه آنها در همین 4 دهه گذشته و بعد از انقلاب رخ داده است. اولین سالن‌های ورزشی در روستاها، قبل از انقلاب تقریبا هیچ چیزی به اسم ورزش روستایی وجود نداشت. البته تقریبا. از تمام روستاهای کشور تا سال 1358، فقط 12 روستا زمین ورزشی داشتند که با توجه به اکثریت جمعیت روستایی کشور در آن سال‌ها این عدد با صفر تقریبا تفاوتی نداشت. سالن‌های ورزشی هم تا سال 1358 فقط در 5 روستا وجود داشت. برای اولین بار در تاریخ ایران، با انقلاب اسلامی، ورزش به روستاهای کشور هم آمد. تا سال 1395، تعداد روستاهای دارای زمین ورزشی از 12 عدد، به 2200 روستا رسید و تعداد سالن‌های ورزشی روستایی هم از 5 عدد به 400 روستای دارای سالن ورزشی افزوده شد. این در حالی بود که جمعیت روستایی در سال‌های بعد از انقلاب به‌تدریج کمتر شده و به جمعیت شهری اضافه شده بود. البته برای جمعیت شهری هم توسعۀ ورزشی وجود داشت و سرانۀ زمین ورزشی به ازای هر فرد ایرانی که قبل از انقلاب فقط 2 سانتی‌متر مربع بود در سال 1395 به میانگین 76 سانتی‌متر مربع رسید. اما اصلی‌ترین برنده، روستاها بودند که برای اولین بار در تاریخِ ایران به خودشان زمین ورزشی و سالن‌های سرپوشیدۀ ورزشی دیدند.