چند سالی است سنّت بسیار ارزشمند و مورد تأکید اطعام غدیر در محله‌ها، در هیئت‌ها احیا شده و خیلی‌ها توجه پیدا کردند به ثواب با عظمت اطعام غدیر. شاید از آن سال‌های اوّلی که بحث اطعام غدیر مطرح می شد انتظار می رفت که یک دفعه‌ای شیوع بیشتری پیدا بکند، ولی هنوز به آن مقدار مطلوب نرسیده. بعضی از علما بودند مثل مرحوم ملکی تبریزی پول‌شان را در طول سال جمع می کردند که بتوانند یک افطاری ساده یک غذای مختصری به همسایگان، علماء و بستگان‌شان بدهند. به این اطعام باید اینقدر توجه کنیم که همۀ مردم دنیا بگویند چه خبر است؟ چرا روز غدیر در ایران هیچ‌کس در خانۀ خودش غذا نمی‌خورد و همه غذای مجانی دریافت می کنند؟