خدا نزد دل‌های شکسته است. حرف درستی است. «عِندَ مُنکَسِرَةِ قُلُوبُهُم» در روایت آمده. اشتباه نشود. منظور این نیستش که خدا دل شاد را بدش می آید ازش. اگر بگویم دل شاد را بیشتر خدا دوست دارد چی؟ چی؟ قبول می کنی از من؟ شاد از سر رضایت خدا بیشتر دعایش مستجاب است. آخر گفتند دلش شکسته دعایش مستجاب است! خب آخر آن هم هست ولی ببین چیز است می دانی؟ یعنی آخر من چه‌جوری بگویم؟ چی بگویم؟