اسمیلودون؛ ببر دندان شمشیری ساختاری بااستحکامتر از گربههای امروزی داشت، مخصوصاً با دستهای جلویی به خوبی تکامل یافته و دندانهای نیش بلند بالایی خارقالعاده. فک این جانور قابلیت باز شوندگی بیشتری از گربههای امروزی داشت و دندانهای نیش بالایی باریک و کشنده بودند، طراحی شده و سازگار برای کشتن دقیق. این ویژگیها ببر دندان شمشیری را به یک شکارچی خاص در شکار گیاهخواران بزرگ مانند گاومیش آمریکایی و شتر تبدیل کرد.