لست سکند/ آبشار ایگواسو که در سال ۱۵۴۱ توسط آلوار نونز کابزا د واکا، مکتشف و جهانگرد اسپانیایی کشف گردید، دارای دو قسمت عمده است که هرکدامشان از صدها آبشار درست شده و جزیره‌هایی صخره‌ای و پوشیده از درخت آنها را در لبهٔ ریزشگاه ایگواسو از یکدیگر جدا می‌سازد. در مجموع ۲۷۵ آبشار که ارتفاعشان بین ۳۰ تا ۴۰ و ۶۰ تا ۸۲ متر متغیر است آبشار ایگواسو را تشکیل می‌دهند. همچنین این آبشار با گسترهٔ ۲٬۷ کیلومتری خود ۳ برابر آبشار نیاگارا در آمریکای شمالی وسعت داشته و از آبشار ویکتوریا در آفریقا نیز به‌طور قابل توجهی بزرگتر است.