▪️پروین شاعر تنهایی است. آن هم در دوره مردسالاری دهه ۲۰ و ۳۰. بین تولد و مرگ او تنها ۳۵ سال فاصله بود و امروز از او یادمانها و تصاویرزیادی باقی نمانده است. خانه تنها یادگار اوست. ▪️پروین در طول زندگی کوتاهش در دو خانه زندگی کرد. کودکیاش را در تبریز بود و جوانیاش را تهران. خانهای که در آن ازدواج و شاعری کرد خانهای است در تهران در محله سرچشمه. این خانه صد و بیست ساله است و پروین بهترین روزگار زندگیاش را در آن گذراند. ▪️ ۱۶ سال بعد از پروین برادرش خانه تهران را سه قسمت کرد و فروخت. خانواده آداب ساکن پلاک ۵ این خانه اعیانی شدند درست همان تکهای که پروین اعتصامی ازدواج کرد و در آن روزگار گذراند. پلاک ۷ را اما مالکش در سال ۹۲ از فهرست آثار ملی ایران خارج و تخریب کرد. بعد از تخریب شهرداری این ملک را خرید و عین به عین بازسازی کرد و اکنون دفتر ایکوم در آن مستقر شده است. مالک پلاک ۳ اما در را به روی هیچ کس باز نمیکند و خبری از حال و روز این تکه از خانه پروین نمیدهد. ▪️سرای پروین یا خانه ایکوم در حال حاضر هیچ رنگ و بو و نشانی از زندگی پروین ندارد جز یک قالب دایرهای شکل که روی دیوارهایش آویزان است. تنها خانوادهای که به مانند روزگارقدیم خانه را با همان درها و پنجرهها و قفسهها حفظ کرده خانواده آداب است. ▪️از خانواده آداب امروز دو خواهر در این خانه ساکن هستند. خانم حشمت آداب با جان و دل از گوشه گوشه این خانه و خاطره پروین اعتصامی نگهداری میکند. این دو خواهر تا امروز در برابر فروش خانه مقاومت کردهاند و دست تنها از آن پاسداری کردهاند. ▪️دو خواهری که نهال امید را هر روز در حیاط این خانه آبیاری میکنند و اگر دست و دلشان از بیمهری مسوولان خون نباشد. درهای خانه را به روی دوستداران واقعی این خانه باز میکنند. اینکه در آینده چه بر سر این خانه میآید رازی است که جز گذر زمان به آن پاسخ نمیدهد/ فاطمه علیاصغر