باشگاه خبرنگاران/ سوره فلق یکصد و سیزدهمین سوره در مکه نازل شده است و 6 آیه دارد. این سوره را «معوذتین» می نامند. در علت نامگذاری این سوره به معوذتین گفته اند: رسول خدا صلی الله علیه و آله وسلم همواره حسینین علیهم السلام را با این دو سوره تعویذ می نمود و با قرائت این دو سوره دو فرزندش را در پناه خداوند قرار می داد. هم چنین از امام صادق نقل شده است: لبید بن اعصم یهودی رسول خدا صلی الله علیه و آله و سلم را سحر کرد و ایشات تحت تأثیر سحر بود مثلا وقتی می خواست از در برود در را نمی دید و با دست خود لمس می کرد. خداوند برای دفع سحر این دو سوره را نازل نمود. از رسول خدا صلی الله علیه و آله و سلم نقل شده است: هر کس این سوره را بخواند مانند این است که همه کتاب های پیامبران الهی را قرائت کرده باشد. بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ به نام خداوند رحمتگر مهربان قُلْ أَعُوذُ بِرَبِّ الْفَلَقِ بگو پناه مى برم به پروردگار سپیده دم (۱) مِنْ شَرِّ مَا خَلَقَ از شر آنچه آفریده (۲) وَمِنْ شَرِّ غَاسِقٍ إِذَا وَقَبَ و از شر تاریکى چون فراگیرد (۳) وَمِنْ شَرِّ النَّفَّاثَاتِ فِی الْعُقَدِ و از شر دمندگان افسون در گره ‏ها (۴) وَمِنْ شَرِّ حَاسِدٍ إِذَا حَسَدَ و از شر [هر] حسود آنگاه که حسد ورزد (۵)