کانوت/ تجربه‌ی شگفت‌انگیزی است که زیر آسمان شبِ ایده‌آلی باشید، طبیعت بکر و زیبایی که با نور شهری آلوده نشده باشد. در سِرو پارانال در صحرای آتاکاما به سرتاسر افق که نگاه کنید هیچ نشانه‌‌ی برجسته‌ای از نور شهری، چه نورهای مستقیم چه نورگنبدها، نمی‌بینید. کم‌تر مکانی بر این سیاره باقی مانده است که بتوانید در آن آسمانی تاریک مانند این را تجربه کنید. پیش از این من آسمان‌های بسیار تاریک دیگری را هم دیده بودم از قلب صحرای آفریقا در جنوب الجزایر تا هیمالیا یا جزایر اقیانوس آرام. اما چه چیزی باعث می‌شود که آتاکاما نسبت به دیگر مکان‌ها در بیشتر شب‌های سال خشک باشد و آسمانی این چنین صاف داشته باشد؟ پارانال به «بهشت منجمان» مشهور است زیرا آسمانی شفاف و شرایط جوّی پایداری دارد که به اخترشناسان این فرصت را می‌دهد تا کوچک‌ترین جزئیات را با تلسکوپ‌های عظیم در اعماق کیهان جست‌وجو کنند. با وجود این‌که کوه پارانال فقط ۱۲ کیلومتر از ساحل اقیانوس آرام فاصله دارد اما خشکی کم‌نظیر بیابان آتاکاما در آن‌جا حکم‌فرماست. ارتفاع مناسب از یک سو و نزدیکی به اقیانوس شرایط جوّی پایداری را برای پارانال ایجاد می‌کند. هنگامی‌که جریان هوا بر فراز رصدخانه عبور می‌کند، در مسیرش به سوی غرب هیچ کوه دیگری وجود ندارد تا باعث آشفتگی آن بشود. راه رفتن در بیابانی که نزدیک پارانال است، میان قلوه‌سنگ‌ها و تخته‌سنگ‌های پراکنده بر گرد و خاک سرخ کم‌رنگ، این احساس را ایجاد می‌کند که گویی بر مریخ قدم می‌زنید اما در واقع زیر آسمان زمین هستید. VLT1sگردشگران و گروه‌های معمولی اجازه‌ ندارند شب در پارانال بمانند زیرا ممکن است حضور آن‌ها بر زمان کاری ارزشمند تلسکوپ‌های بسیار دقیق آن‌جا تأثیر بگذارد. با این‌حال برای لذت بردن از آسمان شب خیره‌کننده‌ی آتاکاما لزومی ندارد که حتماً بالای این کوه بروید یا دقیقاً‌ در این منطقه باشید. اگرچه این مکان برای دید تلسکوپ‌های عظیم ویژه است اما برای چشم غیرمسلح یا رصد با تلسکوپ‌های آماتوری هرجایی در این صحرای مرتفع (آتاکاما) قرار گرفته باشید آسمان٬ دلربا و زیبا جلوه خواهد کرد. فقط لازم است دور از شهرهای اصلی باشید که در مناطق غبارآلود نزدیک به معادن قرارگرفته‌اند. بعضی از بخش‌های این ویدیو (انتهای متن) مربوط به کوه‌ها و مناطقی در آتاکاما است که چند کیلومتر دورتر از پارانال قرار دارند. یکی از شگفت‌انگیزترین تجربه‌ها زیر چنین آسمان پرستاره‌ای دیدن راه شیری است. در چند صحنه‌ی فیلم، قوس راه شیری بر فراز ابرهایی دیده می‌شود که خطوط ساحلی اقیانوس را پوشانده‌اند. نوار راه شیری برآمدگی‌‌ای در امتداد بخش مرکزی کهکشان دارد که در صورت فلکی قوس دیده می‌شود. در صحنه‌هایی این ویدئو این برآمدگی و جزییات ابرهای غبار در نوار راه شیری به وضوح دیده می‌شود. دیدن قوس راه شیری در نزدیکی افق صحرا، به‌راستی صحنه‌ای است که به فیلم‌های‌ علمی‌تخیلی می‌ماند. میلیاردها ستاره در خانه‌ی کهکشانی ما در دوردست‌ها و بالاتر از افق این سیاره‌ی کوچک چشمک می‌زنند. ما ویدیوی «بهشت منجمان» را با ۷۵۰۰ تصویر که به صورت تایم‌لپس یا عکسهای متوالی گرفته شدند آماده کردیم. این نخستین بخش از سری «شب‌های پرستاره‌ی آتاکاما» است. ویدیوی بعدی بینندگان را به شمال آتاکاما به «دره‌ی ماه» می‌برد، مکانی باستانی در این صحرا، و به یکی از بلندترین رصدخانه‌های دنیا، آلما ALMA، که در ارتفاع ۵۰۰۰ متری در آلتی‌پلانو قرار گرفته است (Altiplano پهن‌ترین بخش رشته کوه آند و یکی از بلند‌ترین فلات‌های جهان). سفر ما در ماه‌های اکتبر و نوامبر سال ۲۰۱۱ انجام شد و نزدیک به دو هفته از هنگام غروب تا طلوع خورشید پی‌درپی عکس گرفتیم. هیچ فرصتی برای خوابیدن در شب وجود نداشت چراکه آسمان همیشه صاف و خیره‌کننده بود و آرزوی دیدن تکه‌ای ابر به دل ما ماند تا دمی در شب با وجدان آسوده بیاساییم! این سفر عکاسی پروژه جهان در شب یا توآن (www.twanight.org) به درخواست و حمایت رصدخانه‌ی جنوبی اروپا (ESO) انجام شد که من از حدود دو سال پیش به عنوان سفیر عکس این مرکز با آن‌ها همکاری می‌کنم.