الملک یبقی مع الکفر و لایبقی مع الظلم والا پیام‌دار، محمد! گفتی که یک دیار هرگز به ظلم و جور نمی‌ماند برپا و استوار! آن‌گاه، تمثیل‌وار کشیدی عبای وحدت بر سر پاکان روزگار! در تنگ پرتبرک آن نازنین عبا، - دیرینه! ای محمد! جا هست بیش و کم، آزاده را که تیغ کشیده‌ست بر ستم؟ محمد سیاوش کسرایی