وقتی عروق کوچک دچار خراش می شوند، سلول های خونی شامل گلبول های سرخ که اکسیژن را حمل می نمایند و پلاکت ها که اجزای ریز خونی هستند، به محل خراش وارد می شوند. پلاکت ها به محل بریدگی چسبیده و مواد شیمیایی ترشح می کنند که پلاکت های بیشتری را به آن محل جمع می نماید و یک میخ پلاکتی تشکیل می شود که سبب می شود تا خونریزی متوقف گردد.