آنها در بهشت جام شراب گوارا را چنان سریع از دست هم بگیرند که گویی منازعه می‌کنند در صورتی که آنجا کار لغو و باطل و نزاع و خلاف و بزهکاری هیچ نیست. ( 23 ) و پسرانی مانند لؤلؤ مکنون گردشان (بر انجام خدمت) می‌گردند. ( 24 )و آنها با هم به صحبت رو کرده و از سرگذشت یکدیگر پرسش کنند. ( 25 ) و با هم گویند: ما از پیش میان اهل و قبیله خود خداترس بودیم. ( 26 ) خدا هم بر ما منّت نهاد و ما را از عذاب سموم دوزخ محفوظ داشت. ( 27 ) زیرا ما از این پیش خدا را به حقیقت پرستش می‌کردیم که او خود (بر بندگانش) بسیار نیکخواه و مهربان است. ( 28 )