و (مشرکان عرب) محکم‏ترین قسم به نام خدا یاد می‏کردند که اگر بیم‌کننده‏ای از جانب خدا برای (هدایت) آن‌ها بیاید از هر یک از امم (یهود و نصاری زودتر و) بهتر هدایت یابند. و آن‌گاه که بیم‌کننده‏ای آمد بر آن‌ها چیزی جز مخالفت و نفرت نیفزود. (۴۲)بدین جهت که می‏ خواستند در زمین تکبر و گردنکشی کنند و مکر در اعمال بد اندیشند، و مکر زشت و فکر بدکاری جز بر صاحبش احاطه نکند، پس آیا اینان جز آن‌که به طریقه ‌ی امم گذشته هلاک شوند انتظاری دارند؟ و طریقه‌ی خدا (در هلاک بد اندیشان) را هرگز مبدّل نخواهی یافت و طریقه‌ ی حق (و سنّت الهی) را هرگز تغییرپذیر نخواهی یافت. (۴۳)