از بگو: خدای من حق را (به وحی بر من) القا می‏ فرماید و او به اسرار عوالم غیب آگاه است. (۴۸)باز بگو: (کتاب و رسول و یا شمشیر) حق آمد و دیگر باطل در اول و آخر (در دنیا و آخرت) محو و نابود است. (۴۹)باز بگو: اگر من (به عقیده‌ی شما) گمراه شده‏ام زیانش بر من است (نه بر شما)، و اگر هدایت یافته‏ ام آن به وحی خدای من به من است (نه به هوش و تدبیر من) که خدا البته (دعای بندگان را) شنوا و (به قلوب خلق) نزدیک است. (۵۰)