باز آنان که ضعیف و تابع بودند به رؤسای متکبر جواب دهند: بلکه مکر و فریب شب و روز شما بود که پیوسته ما را وا می‏داشتید که به خدای یکتا کافر شویم و بر او شریکانی قرار دهیم. و چون عذاب قیامت را به چشم مشاهده کنند سخت اظهار پشیمانی کنند، و ما زنجیرهای عقاب به گردن (همه فرماندهان و فرمانبران) اهل کفر نهیم، آیا این رنج و شکنجه جز کیفر کردار زشت آن‌ هاست؟ (۳۳)و ما هیچ رسول بیم ‌دهنده ‏ای در دیاری نفرستادیم جز آنکه ثروتمندان عیاش آن دیار (به رسولان) گفتند: ما به آن‌چه شما را به رسالت آن فرستاده‏اند کافریم. (۳۴)و باز گفتند که ما بیش از شما مال و فرزند داریم و (چون نعمت دنیای ما افزون‏تر است در آخرت هم) هرگز رنج و عذابی نخواهیم داشت. (۳۵)بگو: خدای من هر که را بخواهد روزی وسیع دهد و (هر که را بخواهد) تنگ‌ روزی گرداند و لیکن اکثر مردم (از این حقیقت) آگاه نیستند. (۳۶)