و ما به میان آن‌ها و شهرهایی که پر نعمت و برکت گردانیدیم باز قریه ‏هایی نزدیک به هم قرار دادیم با فاصله ‌ی کوتاه و سیر سفری معین (و آن‌ ها را گفتیم که) در این ده و شهرهای نزدیک به هم شبان و روزان با ایمنی کامل مسافرت کنید. (۱۸)باز آن‌ها گفتند: بار الها، سفرهای ما را دور و دراز گردان، و (به این تقاضای بی‏جا) بر خویش ستم کردند، ما هم آن‌ها را داستان‌ها و مثل ‌های عبرت‌آموز کردیم و به کلی متفرق و پراکنده ساختیم. در این عقوبت برای مردمان پر صبر و شکر آیاتی (از عبرت و حکمت) آشکار است. (۱۹)و شیطان گمان باطل خود را درباره‌ی مردم، سخت به صدق و حقیقت رساند، پس جز فرقه ‌ی کمی از اهل ایمان همه پیرو او شدند. (۲۰)