در آن بهشت هرگز سخن لغوی نشنوند بلکه همه گفتارشان سلام (و ستایش یکدیگر) است و در آن جا روزی آن‌ ها صبح و شام (بی‏ هیچ رنج) به آن‌ها می‏رسد. (۶۲)این همان بهشتی است که ما بندگان پاک متقی خود را بالخصوص وارث آن می ‏گردانیم. (۶۳)