و چون ابراهیم از آن قوم و بتانی که به جای خدا می پرستیدند دوری گزید ما هم (به لطف و رحمت خود) به او اسحاق و (فرزند او) یعقوب را عطا کردیم و به همه شرف نبوت بخشیدیم. (۴۹)و آن ها را از رحمت خود بهرهمند ساختیم و بر زبان عالمی آوازه نکونامی شان را بلند گردانیدیم. (۵۰)