لب ما و قصه‌ی زلف تو، چه توهمی! چه حکایتی / تو و سر زدن به خیال ما، چه ترحمی! چه سخاوتی / به نماز صبح و شبت سلام! و به نور در نَسَبت سلام / و به خال کنج لبت سلام! که نشسته با چه ملاحتی ...