در قسمت هفتم به وضعیت فرهنگ ایران در دوره پهلوی می پردازد. دوره ای که شاه و دربار مدعی ترویج فرهنگ اصیل ملی است اما عملا جز ابتذال غرب چیز دیگری به جامعه و به ویژه قشر جوان تزریق نمی شود.