این آیه در مورد رهبران کفر است که در دنیا با تبلیغات دروغین خود سبب گمراهى مردم مى‏شوند، لذا در قیامت، هم گناه کفر خود را به دوش مى‏کشند و هم گناه کسانى را که باعث انحراف آنها شده‏اند. چنانکه در روایات مى‏خوانیم: هر کس راه کجى را ترسیم کند، در کیفر تمام منحرفان شریک است و هر کس راه خوبى را ترسیم کند، پاداش پویندگان آن راه را نیز به او مى‏دهند بدون آنکه از سهم او چیزى کم شود.