این آیه در مورد رهبران کفر است که در دنیا با تبلیغات دروغین خود سبب گمراهى مردم مىشوند، لذا در قیامت، هم گناه کفر خود را به دوش مىکشند و هم گناه کسانى را که باعث انحراف آنها شدهاند. چنانکه در روایات مىخوانیم: هر کس راه کجى را ترسیم کند، در کیفر تمام منحرفان شریک است و هر کس راه خوبى را ترسیم کند، پاداش پویندگان آن راه را نیز به او مىدهند بدون آنکه از سهم او چیزى کم شود.