آیه چهارم این سوره، مشابه آیه 77 سوره یس است که مىفرماید: «خلقناه من نطفة فاذا هو خصیم مبین و ضرب لنا مثلاً و نسى خلقه» یعنى با آنکه ما او را از نطفهاى آفریدهایم، امّا چنان به خود مغرور شده که در برابر ما به دشمنى برمىخیزد و براى ما این مثال را مىزند که چگونه استخوانهاى پوسیده، دوباره زنده مىشوند، گویا او آفرینش خودش را فراموش کرده است.