آیه چهارم این سوره، مشابه آیه 77 سوره یس است که مى‏فرماید: «خلقناه من نطفة فاذا هو خصیم مبین و ضرب لنا مثلاً و نسى خلقه» یعنى با آنکه ما او را از نطفه‏اى آفریده‏ایم، امّا چنان به خود مغرور شده که در برابر ما به دشمنى برمى‏خیزد و براى ما این مثال را مى‏زند که چگونه استخوان‏هاى پوسیده، دوباره زنده مى‏شوند، گویا او آفرینش خودش را فراموش کرده است.