لذا این فرزند لجوج و کوتاه فکر به گمان این که با خشم خدا مى توان به مبارزه برخاست، فریاد زد (پدر براى من جوش نزن) به زودى به کوهى پناه مى برم که (دست این سیلاب به دامنش هرگز نخواهد رسید و) مرا در دامان خود پناه خواهد داد» (قالَ سَـاوى اِلى جَبَل یَعْصِمُنى مِنَ الْماءِ).