در این آیه نیز بحث «توحید»، از طریق نفى الوهیت بتها، تعقیب شده است، و با دلیل روشنى بى ارزش بودن بتها اثبات گردیده: «آنها غیر از خدا معبودهایى را مى پرستند که نه زیانى به آنان مى رساند (که از ترس زیانشان آنها را بپرستند) و نه سودى مى رساند» که به خاطر سودشان مورد، عبادت قرار دهند