در این آیه به پاسخ این سؤال ـکه اگر این کار ممنوع است چرا ابراهیم براى «آزر» استغفار کرد ؟ـ پرداخته مى گوید: «و استغفار ابراهیم که پدرش ]=عمویش آزر[ به خاطر وعده اى بود که به او داد، اما هنگامى که براى او آشکار شد که وى دشمن خداست از او بیزارى جست» و برایش استغفار نکرد (وَما کانَ اسْتِغْفارُ اِبْرهیمَ لاَِبیهِ اِلاّ عَنْ مَوْعِدَة وَعَدَها اِیّاهُ فَلَمّا تَبَیَّنَ لَهُ اَنَّهُ عَدُوٌّ لِلّهِ تَبَرَّأَ مِنْهُ).