روزبهی عزیزان با یک کار بدی در خدمت شما هستیم از ملک مسعودی و امیرمسعودی. متن و ترجمه تصنیف: دس بیار دسم بگر وه اَو کنم تا دست تو سی جون مو مثه پلی با ای عزیزم ای دلم ای نایی نایی باز بهاره! بی بفا، سیچه نیایی؟ باز بهاره! بی بفا، سیچه نیایی؟ دل مو بی مونِسِه چی کُه زرده برف نو اویده ریس کهنس نرهده ای عزیزم ای دلم ای نایی نایی باز بهاره! بی بفا، سیچه نیایی؟ باز بهاره! بی بفا، سیچه نیایی؟ قه قه کوگ دری مون ای کنه مست ار برم ولات غریو مشکل بیام دست نایی نایی دست بیار دستم رو بگیر تا از آب رد بشم دست تو برای جون من مثل پلی بشه ای عزیزم ای دلم ای نایی نایی باز بهاره! بی وفا، چرا نمیای؟ باز بهاره! بی وفا، چرا نمیای؟ دل من بی مونسه مثل زردکوه برف تازه اومده روش، [هنوز برف] کهنه‌اش نرفته ای عزیزم ای دلم ای نایی نایی باز بهاره! بی وفا، چرا نمیای؟ باز بهاره! بی وفا، چرا نمیای؟ آواز قه‌قه کبک دری من رو مست می‌کنه اگه برم به ولایت غریب، مشکل زنده بمونم