قسمت دوم آموزش زبان عربی با لهجه عامیانه عراقی این برنامه جهت نزدیکی بیشتر دو ملت ایران و عراق ویژه مراسم اربعین تولید شده است. خلاصه درس دوم: در لهجه عراقی حروف (کاف، گاف، ضاد و هاء) هنگام ادا و تلفظ با شکل فصیح آن قدری متفاوت است. در لهجه عراقی غالبا کاف به صورت "چ" تلفظ می شود مانند چیس(کیسه)، چِلِب(سگ)، چبیر(بزرگ)، شلونِچ؟ ( حالت چطور است؟) حرف قاف در بسیاری از کلمات به تاثیر از زبان ترکی"گ" تلفظ می شود مانند گال(گفت)، گلِب(قلب). حرف ضاد "د" و حرف "ه" بدون صدا تلفظ می شود مانند: أبید(سفید) و کتابُه(KETABO). در زبان عامیانه - بر خلاف زبان فصیح- بسیاری از کلمات با ساکن شروع می شوند مانند چْبیر(CHBEER) یعنی بزرگ و جدید(ZHDEED) یعنی جدید، نو. در زبان عامیانه، آخر کلمات را ساکن تلفظ می کنیم و اگر حرف قبلی نیز ساکن باشد به خاطر آسان شدن تلفظ کسره می گیرد مانند صِفِر، وَقِت، طِفِل.