کلمه «اساطیر» یا جمعِ «اُسطوره» به معناى حکایات و افسانه‏هاى خرافى است که به صورت مکتوب درآمده باشد، و یا جمع «اَسطار» به معناى سطرهایى که از روى کتب پیشین، نسخه‏بردارى شده باشد. در قرآن این کلمه، نُه بار از زبان کفّار نقل شده که در همه‏ى موارد همراه کلمه‏ى «اوّلین» است، یعنى آنها مى‏گفتند: این حرفها تازگى ندارد، بلکه همان بافته‏هاى پیشینیان است.