از آنجا که نیک و بد همواره در مقایسه با یکدیگر به خوبى روشن مى گردد پس از ذکر صفات «اُولُواالاَْلْباب» در اینجا بخشى از صفات اصلى مفسدان و آنها که عقل و اندیشه واقعى خود را از دست داده اند بیان مى دارد، مى گوید: «و آنها که عهد الهى را بعد از محکم کردن مى شکنند، و پیوندهایى را که خدا فرمان به برقرارى آن داده، قطع مى کنند، و در روى زمین افساد مى نمایند، لعنت و مجازات سراى دیگر از آنهاست»