خبر آمد که بالأخره پیش فرزند شهیدت رفتی تو در تمام سال هایی که پسرت آسمانی شده بود در زمین کنارش بودی و ماندی و خانه که چه بگویم کلبه‌ات را در کنار آرامگاه شهیدت بنا کردی و شب و روزت را در کنار جوان شهیدت به سر کردی تا تجسمی از مهرمادری باشی در روزگاری که مهربانی ها به حراج روزمرگی ها رفته و رو به افسانه شدن گذاشته اند.