مجله پلازا / محققان دانشکده فناوری دانشگاه نیوجرسی در آمریکا به تازگی در آزمایشی یک ماهی را در معرض فناوری واقعیت افزوده قرار دادند تا واکنش ماهی و نتایج این بررسی را ثبت نمایند. محققان دانشکده فناوری دانشگاه نیوجرسی در آمریکا حین آزمایش قابلیت‌های «حفظ موضع» چاقوماهی شیشه‌ای، نوعی سیستم واقعیت افزوده ساختند که قابلیت فریب دادن اندام‌های تشخیص پالس الکتریکی حیوان را داشت. ماهی با رفتن به درون سوراخ‌ها و یا خانه‌های خود، سعی می‌کرد تا از خودش محافظت کند و محققان سعی داشتند بفهمند این ماهی از چه قابلیت‌های تشخیصی خودکاری برای ایمن نگاه داشتن خود استفاده می‌کند. اریک فورچون، استاد ارشد دانشکده فناوری دانشگاه نیوجرسی گفت: چیزی که در این تحقیقات بسیار هیجان‌انگیز بود، آن است که این تحقیقات نتایجی را به ما ارائه کرده که در 10 سال گذشته، همواره قصد داشته‌ایم به آنها دست یابیم. این احتمالا اولین مطالعه‌ای است که در آن واقعیت افزوده به صورت زمان واقعی در تحقیقات مورد استفاده قرار گرفته تا این روند اساسی احساس فعال مبتنی بر حرکت، در حیوانات مورد آزمایش قرار گیرد. این نوع ویژگی را تقریبا تمامی حیوانات در خود دارند و از آن برای کسب اطلاعات از محیط اطراف خود استفاده می‌کنند. برای این ماهی از هدست استفاده نشد و به جایش محققان نوعی حرکت پناه گرفتن را در آب برای حیوان شبیه‌سازی کردند. فورچون گفت: مدت زیادی بود که می‌دانستیم این ماهیان موقعیت پناهگاه خود را دنبال می‌کنند، اما اخیرا فهمیده‌ایم که این ماهیان حرکت‌های کوچکی ایجاد می‌کنند که شبیه به حرکت‌های کوچک در چشمان انسان‌ها است. این امر باعث شد تا ما نوعی سیستم واقعیت افزوده را به کار بگیریم تا بفهمیم آیا بدون اینکه رابطه میان سیستم‌های حسی و حرکتی این ماهیان را قطع کرد، می‌توان این رابطه را مغشوش کرد. قبل از این، انجام این کار بسیار دشوار بود. آنها برای انجام آزمایش، یک ماهی را درون یک محفظه قرار دادند و حرکت محفظه را با چشمان ماهی منطبق نمودند. در حالی که ماهی به سمت جلو و عقب حرکت می‌کرد، محققان قصد داشتند تا ببینند، در صورت اثر گذاشتن مستقیم ماهی روی حرکت پناهگاه، چه اتفاقی رخ می‌دهد. هنگامی که پناهگاه را با حرکت ماهی منطبق کردند، توانستند تایید کنند که ماهی این قابلیت را دارد تا تفاوت این وضعیت را با موقعیت واقعی در حالت طبیعی تشخیص دهند. اگر بخواهیم به صورت خلاصه بگوییم، ماهی توانست تشخیص دهد که در محیطی مجازی قرار دارد. فورچون گفت: مشخص شد هنگامی که عامل محرک توسط خود ماهی کنترل می‌شد، با زمانی که این محرک به صورت خارجی اعمال می‌شد فرق داشت و ماهی تفاوتش را می‌فهمید. این آزمایش نشان می‌دهد پدیده‌ای که ما مشاهده می‌کنیم، به دلیل بازخوردی است که ماهی از حرکت خودش کسب می‌کند. اساسا حیوان می‌داند که در حال کنترل دنیای حسی اطراف است. فورچون در ادامه گفت: امید ما این است که محققان بتوانند آزمایشات مشابهی را انجام دهند تا به اطلاعات بیشتری در مورد نوع نگاه انسان‌ها دست یابند. این مسئله دانش ارزشمندی از عصب‌شناسی به ما ارائه می‌دهد. در عین حال، از آنجا که حیوانات بسیار بهتر از هر نوع سیستم مصنوعی ساخته شده دیگر می‌توانند در نوع نگاه و کنترل حرکتی خود عمل نمایند، تصور می‌کنیم که مهندسین می‌توانند از این داده‌ها در سیستم‌های کنترل بازخورد قدرتمندتر استفاده نمایند.