00':47'' 11853 5 فرازی بسیار زیبا از استاد «شحات انور» کانال :مشرق فیلمی از فراز زیبا و احساسی استاد محمود شحات انور 02':25'' 11493 7 یک تلاوت زیبای نوستالژیک کانال :فیلمی از تلاوت فوق العاده استاد جواد فروغی 00':57'' 18841 8 تلاوت یک نفس و زیبای استاد «محمود شحات انور» کانال :فارس استاد محمود شحات انور قاری قرآن با یک نفس آیات زیبایی از قرآن کریم را تلاوت کرد 17':45'' 22942 52 ماندگارترین تلاوت «محمد اللیثی» در مجلس امام‌حسین(ع) کانال :باشگاه خبرنگاران برنامه صبحگاهی والشمس با حضور محسن موسوی بلده به بیان نحوه تلاوت ماندگارترین اثر محمد اللیثی قاری اهل کشور مصر پرداخت محسن موسوی‌بلده استاد قرآن کریم در بیان خاطره این تلاوت ماندگار گفت ایام محرم بود و در دانشگاه علوم و فنون فارابی مراسم قرائت زیارت عاشورا برپا بود علی فراهانی مداح و ذاکر اهل بیت ع پس از زیارت عاشورا در ذکر مصیبت در مقام بیات سلام بر امام حسینع را خواند که در همان لحظه استاد محمد اللیثی دستمالی را جلوی صورت گرفته و گریه میکرد به طوری که شانه‌ها و بدنش می‌لرزید پس از این ذکر مصیبت استاد لیثی با همان حال غریب و بغض کرده و با چشمانی نمناک آماده تلاوت قرآن کریم شد و در ابتدای این تلاوت حالت حزن و بغض آلودگی مشهود است وی آیات 189 تا 195 سوره مبارکه آل‌عمران را با تأسی و الهام از ذکر توسل از مقام شامخ اباعبداللهع در مقام بیات و اوج و فرودهای خاص تلاوت کرد وی با اشاره به تلاوت بغض‌آلود اللیثی گفت در این تلاوت زمانی که استاد محمد اللیثی به آیه ربنا إنک منْ تدْخل النار فقدْ أخْزیْته و ما للظالمین منْ أنْصار ربنا إننا سمعْنا منادیا ینادی للْإیمان أنْ آمنوا بربکمْ فآمنا ربنا فاغْفرْ لنا ذنوبنا و کفرْ عنا سیئاتنا و توفنا مع الْأبْرار ربنا و آتنا ما وعدْتنا على رسلک و لا تخْزنا یوْم الْقیامة إنک لا تخْلف الْمیعاد می‌رسد چنان با سوز و بغض در گلو تلاوت می‌کند که فضای عجیبی ایجاد می‌شود موسوی‌بلده در ادامه افزود بنا بر گفته خود لیثی این تلاوت ماندگارترین تلاوتش بوده وی قاری اهل سنت بود اما دوست داشتن اهل‌بیتع در بین مسلمانان همگانی است و اعتقاد قلبی دارم که قاریان قرآن کریم چه شیعه و چه سنی در هرکجا که تلاوت خود را به محبت اهل‌بیتع گره زدند تلاوتی ماندگار و اثرگذار شد وی این تلاوت را سبب دریافت لقب استادی اللیثی بیان کرد و گفت اساتید قرآن کریم مصری پس شنیدن تلاوت و انتشار این اثر برجسته محمد اللیثی را هم استاد نامیدند و او نیز در آخرین مصاحبه‌های عمرش گفت که به یاد‌ماندنی‌ترین و بهترین شب عمرش در ایران گذشت و در این شب تلاوتی ماندگار را به یادگار گذاشت همچنین تأثیر ذکر مصیبت امام‌حسینع و یاران وفادارش چنان این قاری مصری را منقلب کرد که تا دو روز پس از حضور در آن مجلس نیز روی پای خود میزد و اسم سید‌الشهداء را صدا میزد و دائم دخیلک یا عباس دخیلک یا عباس می‌گفت موسولی بلده در پایان گفت نشانه قبول هدیه هابیل از سوی خداوند سوختن گوسفند اهدایی بود و محمد اللیثی نیز در اثر سرطان حنجره درگذشت شاید حنجره اهدایی او نیز مورد قبول درگاه حق قرار گرفته باشد 02':39'' 2996 0 تلاوت سوره فرقان توسط استاد کامل یوسف البهتیمی کانال :ویدیو تلاوت سوره فرقان توسط استاد کامل یوسف البهتیمی از کانال شبکه قرآن و معارف سیما 07':06'' 7152 0 تلاوت سوره مائده توسط استاد عبدالباسط کانال :ویدیو تلاوت سوره مائده توسط استاد عبدالباسط از کانال شبکه قرآن و معارف سیما 05':36'' 5564 2 تلاوت سوره احزاب توسط استاد شعبان عبدالعزیز صیاد کانال :ویدیو تلاوت سوره احزاب توسط استاد شعبان عبدالعزیز صیاد از کانال شبکه قرآن و معارف سیما 05':50'' 1934 1 تلاوت سوره احزاب توسط استاد محمد عبدالوهاب طنطاوی کانال :ببینید تلاوت سوره احزاب توسط استاد محمد عبدالوهاب طنطاوی 28':55'' 9023 1 صوت/ تلاوت مجلسی آیات 36-54 سوره نساء کانال :باشگاه خبرنگاران قرآن سراسر اعجاز در زندگی مادی و معنوی است اگر ما آن را با معرفت تلاوت کنیم حتما اثرات آن را خواهیم دید برای آگاهی و فهم بهتر و بیشتر آیات قرآن کریم هر شب تفسیر آیاتی از این معجزه الهی را برای شما آماده می‌کنیم سوره نساء چهارمین سوره قرآن کریم است و ۱۷۶ آیه دارد سوره نساء از نظر ترتیب نزولبعد از سوره ممتحنه قرار دارد همانطور که می‌دانیم ترتیب کنونی سوره های قرآن مطابق با ترتیب نزول سوره ها نیست این سوره در مدینه و پس از هجرت نازل شده است این سوره از نظر تعداد کلمات و حروف طولانی ترین سوره پس از سوره بقره است و نظر به اینکه بحث های فراوانی در مورد احکام زنان در آن آمده به سوره نساء نامیده شده است فضیلت و خواص سوره نساء در فضیلت سوره نساء از پیامبر عظیم الشأن اسلام روایت شده است هر کس سوره نساء را قرائت کند مانند آن است که بر همه مؤمنانی که میراثی بر جای گذاشته اند صدقه داده است و اجری همانند آزاد کردن بنده به او خواهند داد و از شرک به دور بوده و در مشیت الهی از کسانی خواهد بود که خداوند از آنها در گذشته است در کلامی از امیرالمؤمنین علی علیه السلام آمده است اگر فردی سوره نساء را روزهای جمعه تلاوت نماید از فشار قبر در امان خواهد بود شیخ طوسی قرائت سوره نساء را بعد از نماز صبح روز جمعه مستحب دانسته است واعْبدوا الله ولا تشْرکوا به شیْئا وبالْوالدیْن إحْسانا وبذی الْقرْبى والْیتامى والْمساکین والْجار ذی الْقرْبى والْجار الْجنب والصاحب بالْجنْب وابْن السبیل وما ملکتْ أیْمانکمْ إن الله لا یحب منْ کان مخْتالا فخورا ﴿۳۶﴾ و خدا را بپرستید و چیزى را با او شریک مگردانید و به پدر و مادر احسان کنید و در باره خویشاوندان و یتیمان و مستمندان و همسایه خویش و همسایه بیگانه و همنشین و در راهمانده و بردگان خود [نیکى کنید] که خدا کسى را که متکبر و فخرفروش است دوست نمى دارد ۳۶ الذین یبْخلون ویأْمرون الناس بالْبخْل ویکْتمون ما آتاهم الله منْ فضْله وأعْتدْنا للْکافرین عذابا مهینا ﴿۳۷﴾ همان کسانى که بخل مى ورزند و مردم را به بخل وامى دارند و آنچه را خداوند از فضل خویش بدانها ارزانى داشته پوشیده مى دارند و براى کافران عذابى خوارکننده آماده کرده ایم ۳۷ والذین ینْفقون أمْوالهمْ رئاء الناس ولا یؤْمنون بالله ولا بالْیوْم الْآخر ومنْ یکن الشیْطان له قرینا فساء قرینا ﴿۳۸﴾ و کسانى که اموالشان را براى نشاندادن به مردم انفاق مى کنند و به خدا و روز بازپسین ایمان ندارند و هر کس شیطان یار او باشد چه بد همدمى است ۳۸ وماذا علیْهمْ لوْ آمنوا بالله والْیوْم الْآخر وأنْفقوا مما رزقهم الله وکان الله بهمْ علیما ﴿۳۹﴾ و اگر به خدا و روز بازپسین ایمان مى آوردند و از آنچه خدا به آنان روزى داده انفاق میکردند چه زیانى برایشان داشت و خدا به [کار] آنان داناست ۳۹ إن الله لا یظْلم مثْقال ذرة وإنْ تک حسنة یضاعفْها ویؤْت منْ لدنْه أجْرا عظیما ﴿۴۰﴾ در حقیقت خدا هموزن ذره اى ستم نمى کند و اگر [آن ذره کار] نیکى باشد دو چندانش مى کند و از نزد خویش پاداشى بزرگ مى بخشد ۴۰ فکیْف إذا جئْنا منْ کل أمة بشهید وجئْنا بک على هؤلاء شهیدا﴿۴۱﴾ پس چگونه است [حالشان] آنگاه که از هر امتى گواهى آوریم و تو را بر آنان گواه آوریم ۴۱ یوْمئذ یود الذین کفروا وعصوا الرسول لوْ تسوى بهم الْأرْض ولا یکْتمون الله حدیثا ﴿۴۲﴾ آن روز کسانى که کفر ورزیده اند و از پیامبر [خدا] نافرمانى کرده اند آرزو مى کنند که اى کاش با خاک یکسان مى شدند و از خدا هیچ سخنى را پوشیده نمى توانند داشت ۴۲ یا أیها الذین آمنوا لا تقْربوا الصلاة وأنْتمْ سکارى حتى تعْلموا ما تقولون ولا جنبا إلا عابری سبیل حتى تغْتسلوا وإنْ کنْتمْ مرْضى أوْ على سفر أوْ جاء أحد منْکمْ من الْغائط أوْ لامسْتم النساء فلمْ تجدوا ماء فتیمموا صعیدا طیبا فامْسحوا بوجوهکمْ وأیْدیکمْ إن الله کان عفوا غفورا ﴿۴۳﴾ اى کسانى که ایمان آورده اید در حال مستى به نماز نزدیک نشوید تا زمانى که بدانید چه مى گویید و [نیز] در حال جنابت [وارد نماز نشوید] مگر اینکه راهگذر باشید تا غسل کنید و اگر بیمارید یا در سفرید یا یکى از شما از قضاى حاجت آمد یا با زنان آمیزش کرده اید و آب نیافته اید پس بر خاکى پاک تیمم کنید و صورت و دستهایتان را مسح نمایید که خدا بخشنده و آمرزنده است ۴۳ ألمْ تر إلى الذین أوتوا نصیبا من الْکتاب یشْترون الضلالة ویریدون أنْ تضلوا السبیل ﴿۴۴﴾ آیا به کسانى که بهره اى از کتاب یافته اند ننگریستى گمراهى را مى خرند و مى خواهند شما [نیز] گمراه شوید ۴۴ والله أعْلم بأعْدائکمْ وکفى بالله ولیا وکفى بالله نصیرا ﴿۴۵﴾ و خدا به [حال] دشمنان شما داناتر است کافى است که خدا سرپرست [شما] باشد و کافى است که خدا یاور [شما] باشد ۴۵ من الذین هادوا یحرفون الْکلم عنْ مواضعه ویقولون سمعْنا وعصیْنا واسْمعْ غیْر مسْمع وراعنا لیا بألْسنتهمْ وطعْنا فی الدین ولوْ أنهمْ قالوا سمعْنا وأطعْنا واسْمعْ وانْظرْنا لکان خیْرا لهمْ وأقْوم ولکنْ لعنهم الله بکفْرهمْ فلا یؤْمنون إلا قلیلا ﴿۴۶﴾ برخى از آنان که یهودى اند کلمات را از جاهاى خود برمى گردانند و با پیچانیدن زبان خود و به قصد طعنه زدن در دین [اسلام با درآمیختن عبرى به عربى] مى گویند شنیدیم و نافرمانى کردیم و بشنو [که کاش] ناشنوا گردى و [نیز از روى استهزا مى گویند] راعنا [که در عربى یعنى به ما التفات کن ولى در عبرى یعنى خبیث ما] و اگر آنان مى گفتند شنیدیم و فرمان بردیم و بشنو و به ما بنگر قطعا براى آنان بهتر و درست تر بود ولى خدا آنان را به علت کفرشان لعنت کرد در نتیجه جز [گروهى] اندک ایمان نمى آورند ۴۶ یا أیها الذین أوتوا الْکتاب آمنوا بما نزلْنا مصدقا لما معکمْ منْ قبْل أنْ نطْمس وجوها فنردها على أدْبارها أوْ نلْعنهمْ کما لعنا أصْحاب السبْت وکان أمْر الله مفْعولا ﴿۴۷﴾ اى کسانى که به شما کتاب داده شده است به آنچه فرو فرستادیم و تصدیق کننده همان چیزى است که با شماست ایمان بیاورید پیش از آنکه چهره هایى را محو کنیم و در نتیجه آنها را به قهقرا بازگردانیم یا همچنانکه اصحاب سبت را لعنت کردیم آنان را [نیز] لعنت کنیم و فرمان خدا همواره تحقق یافته است ۴۷ إن الله لا یغْفر أنْ یشْرک به ویغْفر ما دون ذلک لمنْ یشاء ومنْ یشْرکْ بالله فقد افْترى إثْما عظیما ﴿۴۸﴾ مسلما خدا این را که به او شرک ورزیده شود نمى بخشاید و غیر از آن را براى هر که بخواهد مى بخشاید و هر کس به خدا شرک ورزد به یقین گناهى بزرگ بربافته است ۴۸ ألمْ تر إلى الذین یزکون أنْفسهمْ بل الله یزکی منْ یشاء ولا یظْلمون فتیلا ﴿۴۹﴾ آیا به کسانى که خویشتن را پاک مى شمارند ننگریسته اى [چنین نیست] بلکه خداست که هر که را بخواهد پاک مى گرداند و به قدر نخ روى هسته خرمایى ستم نمى بینند ۴۹ انْظرْ کیْف یفْترون على الله الْکذب وکفى به إثْما مبینا ﴿۵۰﴾ ببین چگونه بر خدا دروغ مى بندند و بس است که این یک گناه آشکار باشد ۵۰ ألمْ تر إلى الذین أوتوا نصیبا من الْکتاب یؤْمنون بالْجبْت والطاغوت ویقولون للذین کفروا هؤلاء أهْدى من الذین آمنوا سبیلا ﴿۵۱﴾ آیا کسانى را که از کتاب [آسمانى] نصیبى یافته اند ندیده اى که به جبت و طاغوت ایمان دارند و در باره کسانى که کفر ورزیده اند مى گویند اینان از کسانى که ایمان آورده اند راهیافته ترند ۵۱ أولئک الذین لعنهم الله ومنْ یلْعن الله فلنْ تجد له نصیرا ﴿۵۲﴾ اینانند که خدا لعنتشان کرده و هر که را خدا لعنت کند هرگز براى او یاورى نخواهى یافت ۵۲ أمْ لهمْ نصیب من الْملْک فإذا لا یؤْتون الناس نقیرا ﴿۵۳﴾ آیا آنان نصیبى از حکومت دارند [اگر هم داشتند] به قدر نقطه پشت هسته خرمایى [چیزى] به مردم نمى دادند ۵۳ أمْ یحْسدون الناس على ما آتاهم الله منْ فضْله فقدْ آتیْنا آل إبْراهیم الْکتاب والْحکْمة وآتیْناهمْ ملْکا عظیما ﴿۵۴﴾ بلکه به مردم براى آنچه خدا از فضل خویش به آنان عطا کرده رشک مى ورزند در حقیقت ما به خاندان ابراهیم کتاب و حکمت دادیم و به آنان ملکى بزرگ بخشیدیم ۵۴ 07':32'' 2872 1 صوت/ تلاوت مجلسی آیات ۲۶-۳۰ سوره آل عمران کانال :باشگاه خبرنگاران قرآن سرتاسر اعجاز در زندگی مادی و معنوی است اگر ما آن را با معرفت تلاوت کنیم حتما اثرات آن را خواهیم دید برای آگاهی و فهم بهتر و بیشتر آیات قرآن کریم هر شب تفسیر آیاتی از این معجزه الهی را برای شما آماده می‌کنیم سوره آل عمران سومین سوره قرآن کریم است که ۲۰۰ آیه دارد عمران نام سه نفر از اشخاص مشهور بوده است نام پدر حضرت موسی ع پدر حضرت مریم ع و پدر حضرت علی ع که بیشتر به ابوطالب مشهور بوده است ولی در این سوره بیشتر منظور از آل عمران پدر حضرت مریم و همسرش و حضرت مریم ع وحضرت عیسی ع است این کلمه دو بار در این سوره به کار رفته است سوره آل عمران یادآور طبقات و رده‌هایی از انسان‌ها است که خداوند متعال آنها را از میان جامعه بشری گزینش و انتخاب کرده است و اینان عبارتند از آدم نوح آل ابراهیم و آل عمران در این سوره مطالب زیادی از جمله ماجرای جنگ احد مطالب فراوانی راجع به جهاد مباهله دعوت یهود به اسلام امر به صبر و پایداری بیان فضیلت شهدا و چند دعای زیبا آمده است بسْم الله الرحْمن الرحیم قل اللهم مالک الْملْک تؤْتی الْملْک منْ تشاء وتنْزع الْملْک ممنْ تشاء وتعز منْ تشاء وتذل منْ تشاء بیدک الْخیْر إنک على کل شیْء قدیر﴿۲۶﴾ بگو بار خدایا تویى که فرمانفرمایى هر آن کس را که خواهى فرمانروایى بخشى و از هر که خواهى فرمانروایى را باز ستانى و هر که را خواهى عزت بخشى و هر که را خواهى خوار گردانى همه خوبی‌ها به دست توست و تو بر هر چیز توانایى ۲۶ تولج اللیْل فی النهار وتولج النهار فی اللیْل وتخْرج الْحی من الْمیت وتخْرج الْمیت من الْحی وترْزق منْ تشاء بغیْر حساب ﴿۲۷﴾ شب را به روز در مى آورى و روز را به شب در مى آورى و زنده را از مرده بیرون مى آورى و مرده را از زنده خارج مى سازى و هر که را خواهى بىحساب روزى مى دهى ۲۷ لا یتخذ الْمؤْمنون الْکافرین أوْلیاء منْ دون الْمؤْمنین ومنْ یفْعلْ ذلک فلیْس من الله فی شیْء إلا أنْ تتقوا منْهمْ تقاة ویحذرکم الله نفْسه وإلى الله الْمصیر ﴿۲۸﴾ مؤمنان نباید کافران را به جاى مؤمنان به دوستى بگیرند و هر که چنین کند در هیچ چیز [او را]از [دوستى]خدا [بهره اى]نیست مگر اینکه از آنان به نوعى تقیه کند و خداوند شما را از [عقوبت]خود مى ترساند و بازگشت [همه]به سوى خداست ۲۸ قلْ إنْ تخْفوا ما فی صدورکمْ أوْ تبْدوه یعْلمْه الله ویعْلم ما فی السماوات وما فی الْأرْض والله على کل شیْء قدیر ﴿۲۹﴾ بگو اگر آنچه در سینه هاى شماست نهان دارید یا آشکارش کنید خدا آن را مى داند و [نیز]آنچه را در آسمانها و آنچه را در زمین است مى داند و خداوند بر هر چیزى تواناست ۲۹ یوْم تجد کل نفْس ما عملتْ منْ خیْر محْضرا وما عملتْ منْ سوء تود لوْ أن بیْنها وبیْنه أمدا بعیدا ویحذرکم الله نفْسه والله رءوف بالْعباد ﴿۳۰﴾ روزى که هر کسى آنچه کار نیک به جاى آورده و آنچه بدى مرتکب شده حاضر شده مى یابد و آرزو مى کند کاش میان او و آن [کارهاى بد]فاصله اى دور بود و خداوند شما را از [کیفر]خود مى ترساند و [در عین حال]خدا به بندگان [خود]مهربان است ۳۰ 11':26'' 2111 0 صوت/ تلاوت مجلسی آیات ۱-۱۰ سوره مجادله باصدای احمد ابوالقاسمی کانال :باشگاه خبرنگاران پنجاه و هشتمین سوره قرآن کریم مجادله و نام های دیگرش الظهار قدسمع است که مکی و دارای 22 آیه تمامی این سوره نام مبارک الله تکرار شده است از رسول گرامی اسلام صلی الله علیه و آله وسلم روایت شده هر کس سوره مجادله را قرائت نماید در روز قیامت از حزب خداحزب الله نوشته می شود امام صادق علیه السلام نیز فرموده اند هر کس سوره حدید و مجادله را در نماز واجبی قرائت کند و بر انجام آن مداومت ورزد خداوند او را تا زمان مرگش هرگز عذاب نمی کند و نه در خودش و نه در خانواده اش هیچ بدی نمی بیند و هیچ فقر و نیاز شدیدی به او نمی رسد همچنین در روایتی از ایشان آمده است هر کس در شب جمعه سوره مجادله را قرائت کند تا صبح از بلاها در امان می ماند بسْم الله الرحْمن الرحیم به نام خداوند رحمتگر مهربان قدْ سمع الله قوْل التی تجادلک فی زوْجها وتشْتکی إلى الله والله یسْمع تحاورکما إن الله سمیع بصیر ﴿۱﴾ خدا گفتار [زنى] را که در باره شوهرش با تو گفتگو و به خدا شکایت میکرد شنید و خدا گفتگوى شما را مى شنود زیرا خدا شنواى بیناست ۱ الذین یظاهرون منْکمْ منْ نسائهمْ ما هن أمهاتهمْ إنْ أمهاتهمْ إلا اللائی ولدْنهمْ وإنهمْ لیقولون منْکرا من الْقوْل وزورا وإن الله لعفو غفور ﴿۲﴾ از میان شما کسانى که زنانشان را ظهار مى کنند [و مى گویند پشت تو چون پشت مادر من است] آنان مادرانشان نیستند مادران آنها تنها کسانى اند که ایشان را زاده اند و قطعا آنها سخنى زشت و باطل مى گویند و[لى] خدا مسلما درگذرنده آمرزنده است ۲ والذین یظاهرون منْ نسائهمْ ثم یعودون لما قالوا فتحْریر رقبة منْ قبْل أنْ یتماسا ذلکمْ توعظون به والله بما تعْملون خبیر ﴿۳﴾ و کسانى که زنانشان را ظهار مى کنند سپس از آنچه گفته اند پشیمان مى شوند بر ایشان [فرض] است که پیش از آنکه با یکدیگر همخوابگى کنند بنده اى را آزاد گردانند این [حکمى] است که بدان پند داده مى شوید و خدا به آنچه انجام مى دهید آگاه است ۳ فمنْ لمْ یجدْ فصیام شهْریْن متتابعیْن منْ قبْل أنْ یتماسا فمنْ لمْ یسْتطعْ فإطْعام ستین مسْکینا ذلک لتؤْمنوا بالله ورسوله وتلْک حدود الله وللْکافرین عذاب ألیم ﴿۴﴾ و آن کس که [بر آزادکردن بنده] دسترسى ندارد باید پیش از تماس [با زن خود] دو ماه پیاپى روزه بدارد و هر که نتواند باید شصت بینوا را خوراک بدهد این [حکم] براى آن است که به خدا و فرستاده او ایمان بیاورید و این است حدود خدا و کافران را عذابى پردرد خواهد بود ۴ إن الذین یحادون الله ورسوله کبتوا کما کبت الذین منْ قبْلهمْ وقدْ أنْزلْنا آیات بینات وللْکافرین عذاب مهین ﴿۵﴾ بى گمان کسانى که با خدا و فرستاده او مخالفت مى کنند ذلیل خواهند شد همانگونه که آنان که پیش از ایشان بودند ذلیل شدند و به راستى آیات روشن [خود] را فرستاده ایم و کافران را عذابى خفت آور خواهد بود ۵ یوْم یبْعثهم الله جمیعا فینبئهمْ بما عملوا أحْصاه الله ونسوه والله على کل شیْء شهید ﴿۶﴾ روزى که خداوند همه آنان را بر مى انگیزد و به آنچه کرده اند آگاهشان مى گرداند خدا [کارهایشان را] برشمرده است و حال آنکه آنها آن را فراموش کرده اند و خدا بر هر چیزى گواه است ۶ ألمْ تر أن الله یعْلم ما فی السماوات وما فی الْأرْض ما یکون منْ نجْوى ثلاثة إلا هو رابعهمْ ولا خمْسة إلا هو سادسهمْ ولا أدْنى منْ ذلک ولا أکْثر إلا هو معهمْ أیْن ما کانوا ثم ینبئهمْ بما عملوا یوْم الْقیامة إن الله بکل شیْء علیم ﴿۷﴾ آیا ندانسته اى که خدا آنچه را که در آسمانها و آنچه را که در زمین است مى داند هیچ گفتگوى محرمانه اى میان سه تن نیست مگر اینکه او چهارمین آنهاست و نه میان پنج تن مگر اینکه او ششمین آنهاست و نه کمتر از این [عدد] و نه بیشتر مگر اینکه هر کجا باشند او با آنهاست آنگاه روز قیامت آنان را به آنچه کرده اند آگاه خواهد گردانید زیرا خدا به هر چیزى داناست ۷ ألمْ تر إلى الذین نهوا عن النجْوى ثم یعودون لما نهوا عنْه ویتناجوْن بالْإثْم والْعدْوان ومعْصیت الرسول وإذا جاءوک حیوْک بما لمْ یحیک به الله ویقولون فی أنْفسهمْ لوْلا یعذبنا الله بما نقول حسْبهمْ جهنم یصْلوْنها فبئْس الْمصیر ﴿۸﴾ آیا کسانى را که از نجوا منع شده بودند ندیدى که باز بدانچه از آن منع گردیده اند برمى گردند و با همدیگر به [منظور] گناه و تعدى و سرپیچى از پیامبر محرمانه گفتگو مى کنند و چون به نزد تو آیند تو را بدانچه خدا به آن [شیوه] سلام نگفته سلام مى دهند و در دلهاى خود مى گویند چرا به آنچه مى گوییم خدا ما را عذاب نمى کند جهنم براى آنان کافى است در آن درمى آیند و چه بد سرانجامى است ۸ یا أیها الذین آمنوا إذا تناجیْتمْ فلا تتناجوْا بالْإثْم والْعدْوان ومعْصیت الرسول وتناجوْا بالْبر والتقْوى واتقوا الله الذی إلیْه تحْشرون ﴿۹﴾ اى کسانى که ایمان آورده اید چون با یکدیگر محرمانه گفتگو مى کنید به [قصد] گناه و تعدى و نافرمانى پیامبر با همدیگر محرمانه گفتگو نکنید و به نیکوکارى و پرهیزگارى نجوا کنید و از خدایى که نزد او محشور خواهید گشت پروا دارید ۹ إنما النجْوى من الشیْطان لیحْزن الذین آمنوا ولیْس بضارهمْ شیْئا إلا بإذْن الله وعلى الله فلْیتوکل الْمؤْمنون ﴿۱۰﴾ چنان نجوایى صرفا از [القاآت] شیطان است تا کسانى را که ایمان آورده اند دلتنگ گرداند و[لى] جز به فرمان خدا هیچ آسیبى به آنها نمى رساند و مؤمنان باید بر خدا اعتماد کنند ۱۰ 20':15'' 9728 2 تلاوت مجلسی آیات 1-7 سوره تحریم توسط عبدالمنعم طوخی کانال :باشگاه خبرنگاران سوره تحریم شصت و ششمین سوره قران کریم است که مدنی و 12 آیه دارد از رسول خدا صلی الله علیه و آله سلم روایت شده است هر کس سوره تحریم را قرائت نماید موفق به توبه نصوح و بدون بازگشت به گناه می شود در روایتی از امام صادق علیه السلام نیز آمده است هر کس سوره های طلاق و تحریم را در نماز واجب خود بخواند خداوند در روز قیامت او را از ترس و خوف و حزن و اندوه در امن می دارد و در آفتادن آتش معاف می دارد و او را به خاطر تلاوت این دو سوره وارد بهشت می کند و این دو سوره او را حفظ می کند زیرا متعلق به پیامبر اکرم صلی الله علیه وآله وسلم است بسْم الله الرحْمن الرحیم یا أیها النبی لم تحرم ما أحل الله لک تبْتغی مرْضات أزْواجک والله غفور رحیم ﴿۱﴾ اى پیامبر چرا براى خشنودى همسرانت آنچه را خدا براى تو حلال گردانیده حرام مى کنى خدا[ست که] آمرزنده مهربان است ۱ قدْ فرض الله لکمْ تحلة أیْمانکمْ والله موْلاکمْ وهو الْعلیم الْحکیم ﴿۲﴾ قطعا خدا براى شما [راه] گشودن سوگندهایتان را مقرر داشته است و خدا سرپرست شماست و اوست داناى حکیم ۲ وإذْ أسر النبی إلى بعْض أزْواجه حدیثا فلما نبأتْ به وأظْهره الله علیْه عرف بعْضه وأعْرض عنْ بعْض فلما نبأها به قالتْ منْ أنْبأک هذا قال نبأنی الْعلیم الْخبیر ﴿۳﴾ و چون پیامبر با یکى از همسرانش سخنى نهانى گفت و همین که وى آن را [به زن دیگر] گزارش داد و خدا [پیامبر] را بر آن مطلع گردانید [پیامبر] بخشى از آن را اظهار کرد و از بخشى [دیگر] اعراض نمود پس چون [مطلب] را به آن [زن] خبر داد وى گفت چه کسى این را به تو خبر داده گفت مرا آن داناى آگاه خبر داده است ۳ إنْ تتوبا إلى الله فقدْ صغتْ قلوبکما وإنْ تظاهرا علیْه فإن الله هو موْلاه وجبْریل وصالح الْمؤْمنین والْملائکة بعْد ذلک ظهیر ﴿۴﴾ اگر [شما دو زن] به درگاه خدا توبه کنید [بهتر است] واقعا دلهایتان انحراف پیدا کرده است و اگر علیه او به یکدیگر کمک کنید در حقیقت خدا خود سرپرست اوست و جبرئیل و صالح مؤمنان [نیز یاور اویند] و گذشته از این فرشتگان [هم] پشتیبان [او] خواهند بود ۴ عسى ربه إنْ طلقکن أنْ یبْدله أزْواجا خیْرا منْکن مسْلمات مؤْمنات قانتات تائبات عابدات سائحات ثیبات وأبْکارا ﴿۵﴾ اگر پیامبر شما را طلاق گوید امید است پروردگارش همسرانى بهتر از شما مسلمان مؤمن فرمانبر توبه کار عابد روزه دار بیوه و دوشیزه به او عوض دهد ۵ یا أیها الذین آمنوا قوا أنْفسکمْ وأهْلیکمْ نارا وقودها الناس والْحجارة علیْها ملائکة غلاظ شداد لا یعْصون الله ما أمرهمْ ویفْعلون ما یؤْمرون ﴿۶﴾ اى کسانى که ایمان آورده اید خودتان و کسانتان را از آتشى که سوخت آن مردم و نگهاست حفظ کنید بر آن [آتش] فرشتگانى خشن [و] سختگیر [گمارده شده] اند از آنچه خدا به آنان دستور داده سرپیچى نمى کنند و آنچه را که مامورند انجام مى دهند ۶ یا أیها الذین کفروا لا تعْتذروا الْیوْم إنما تجْزوْن ما کنْتمْ تعْملون﴿۷﴾ اى کسانى که کافر شده اید امروز عذر نیاورید در واقع به آنچه میکردید کیفر مى یابید ۷ 01':05'' 4410 2 تلاوت بی‌نظیر و ماندگار «استاد ممدوح ابراهیم عامر» کانال :فارس استاد ممدوح ابراهیم عامر قاری قرآن کریم آیات زیبایی از سوره نمل را تلاوت می‌کند 01':08'' 7980 5 تلاوت بی‌نظیر و ماندگار استاد ممدوح ابراهیم عامر کانال :استاد ممدوح ابراهیم عامر قاری قرآن کریم آیات زیبایی از سوره نمل را تلاوت می‌کند 05':52'' 5725 0 صوت/ تلاوت مجلسی آیات 22-40 سوره انفال توسط عباس امام جمعه کانال :باشگاه خبرنگاران انفال به معنى بهره ها و غنائم جنگ و ثروت هاى عمومى است نام دیگر سوره انفال فاضحه است انفال نام هشتمین سوره قرآن مجید مى باشد که از آیه اول این سوره گرفته شده است بعضى موضوعات مطرح شده در این سوره عبارتند از انفال و غنائم صفات مؤمنان واقعى داستان جنگ بدر واقعه تاریخى شب هجرت رسول خداص از مکه به مدینه حکم اسیران جنگى احکام جهاد حکم خمس خرافات مشرکان و راه شناخت منافقان و مبارزه با آنان این سوره 75 آیه دارد و در مدینه نازل شده است در فضیلت این سوره از پیامبر اسلام صلی الله علیه و آله و سلم نقل شده است هر کس سوره های انفال و توبه را قرائت نماید من شفاعت کننده و گواهی دهنده برای او در روز قیامت خواهم بود مبنی بر اینکه او از نفاق به دور است و به تعداد همه مردان و زنان منافق در دنیا به او ده حسنه داده می شود و ده گناه از او پاک می شود و ده درجه بالا برده می شود و عرش و حاملان آن در ایام زندگی برایش طلب رحمت می‌کنند و روز قیامت از خوان های بهشت می خورد تا مردم از حساب تمام شوند امام جعفر صادق علیه السلام فرمودند هر کس سوره های انفال و توبه را قرائت کند هرگز نفاق وارد قلب او نمی شود و در زمره شیعیان از امر حسابرسی فراغت یابند بسْم الله الرحْمن الرحیم إن شر الدواب عنْد الله الصم الْبکْم الذین لا یعْقلون ﴿۲۲﴾ قطعا بدترین جنبندگان نزد خدا کران و لالانى اند که نمى اندیشند ۲۲ و لوْ علم الله فیهمْ خیْرا لأسْمعهمْ ولوْ أسْمعهمْ لتولوْا وهمْ معْرضون﴿۲۳﴾ و اگر خدا در آنان خیرى مى یافت قطعا شنوایشان مى ساخت و اگر آنان را شنوا میکرد حتما باز به حال اعراض روى برمى تافتند ۲۳ یا أیها الذین آمنوا اسْتجیبوا لله وللرسول إذا دعاکمْ لما یحْییکمْ واعْلموا أن الله یحول بیْن الْمرْء وقلْبه وأنه إلیْه تحْشرون ﴿۲۴﴾ اى کسانى که ایمان آورده اید چون خدا و پیامبر شما را به چیزى فرا خواندند که به شما حیات مى بخشد آنان را اجابت کنید و بدانید که خدا میان آدمى و دلش حایل مى گردد و هم در نزد او محشور خواهید شد ۲۴ و اتقوا فتْنة لا تصیبن الذین ظلموا منْکمْ خاصة واعْلموا أن الله شدید الْعقاب ﴿۲۵﴾ و از فتنه اى که تنها به ستمکاران شما نمى رسد بترسید و بدانید که خدا سخت کیفر است ۲۵ و اذْکروا إذْ أنْتمْ قلیل مسْتضْعفون فی الْأرْض تخافون أنْ یتخطفکم الناس فآواکمْ وأیدکمْ بنصْره ورزقکمْ من الطیبات لعلکمْ تشْکرون ﴿۲۶﴾ و به یاد آورید هنگامى را که شما در زمین گروهى اندک و مستضعف بودید مى ترسیدید مردم شما را بربایند پس [خدا] به شما پناه داد و شما را به یارى خود نیرومند گردانید و از چیزهاى پاک به شما روزى داد باشد که سپاسگزارى کنید ۲۶ یا أیها الذین آمنوا لا تخونوا الله والرسول وتخونوا أماناتکمْ وأنْتمْ تعْلمون ﴿۲۷﴾ اى کسانى که ایمان آورده اید به خدا و پیامبر او خیانت مکنید و [نیز] در امانتهاى خود خیانت نورزید و خود میدانید [که نباید خیانت کرد] ۲۷ واعْلموا أنما أمْوالکمْ وأوْلادکمْ فتْنة وأن الله عنْده أجْر عظیم﴿۲۸﴾ و بدانید که اموال و فرزندان شما [وسیله] آزمایش [شما] هستند و خداست که نزد او پاداشى بزرگ است ۲۸ یا أیها الذین آمنوا إنْ تتقوا الله یجْعلْ لکمْ فرْقانا ویکفرْ عنْکمْ سیئاتکمْ ویغْفرْ لکمْ والله ذو الْفضْل الْعظیم ﴿۲۹﴾ اى کسانى که ایمان آورده اید اگر از خدا پروا دارید براى شما [نیروى] تشخیص [حق از باطل] قرار مى دهد و گناهانتان را از شما مى زداید و شما را مى آمرزد و خدا داراى بخشش بزرگ است ۲۹ وإذْ یمْکر بک الذین کفروا لیثْبتوک أوْ یقْتلوک أوْ یخْرجوک ویمْکرون ویمْکر الله والله خیْر الْماکرین ﴿۳۰﴾ و [یاد کن] هنگامى را که کافران در باره تو نیرنگ میکردند تا تو را به بند کشند یا بکشند یا [از مکه] اخراج کنند و نیرنگ مى زدند و خدا تدبیر میکرد و خدا بهترین تدبیرکنندگان است ۳۰ وإذا تتْلى علیْهمْ آیاتنا قالوا قدْ سمعْنا لوْ نشاء لقلْنا مثْل هذا إنْ هذا إلا أساطیر الْأولین ﴿۳۱﴾ و چون آیات ما بر آنان خوانده شود مى گویند به خوبى شنیدیم اگر مى خواستیم قطعا ما نیز همانند این را مى گفتیم این جز افسانه هاى پیشینیان نیست ۳۱ وإذْ قالوا اللهم إنْ کان هذا هو الْحق منْ عنْدک فأمْطرْ علیْنا حجارة من السماء أو ائْتنا بعذاب ألیم ﴿۳۲﴾ و [یاد کن] هنگامى را که گفتند خدایا اگر این [کتاب] همان حق از جانب توست پس بر ما از آسمان سنگهایى بباران یا عذابى دردناک بر سر ما بیاور ۳۲ وما کان الله لیعذبهمْ وأنْت فیهمْ وما کان الله معذبهمْ وهمْ یسْتغْفرون ﴿۳۳﴾ و[لى] تا تو در میان آنان هستى خدا بر آن نیست که ایشان را عذاب کند و تا آنان طلب آمرزش مى کنند خدا عذاب کننده ایشان نخواهد بود ۳۳ وما لهمْ ألا یعذبهم الله وهمْ یصدون عن الْمسْجد الْحرام وما کانوا أوْلیاءه إنْ أوْلیاؤه إلا الْمتقون ولکن أکْثرهمْ لا یعْلمون ﴿۳۴﴾ چرا خدا [در آخرت] عذابشان نکند با اینکه آنان [مردم را] از [زیارت] مسجدالحرام باز مى دارند در حالى که ایشان سرپرست آن نباشند چرا که سرپرست آن جز پرهیزگاران نیستند ولى بیشترشان نمى دانند ۳۴ وما کان صلاتهمْ عنْد الْبیْت إلا مکاء وتصْدیة فذوقوا الْعذاب بما کنْتمْ تکْفرون ﴿۳۵﴾ و نمازشان در خانه [خدا] جز سوت کشیدن و کف زدن نبود پس به سزاى آنکه کفر مى ورزیدید این عذاب را بچشید ۳۵ إن الذین کفروا ینْفقون أمْوالهمْ لیصدوا عنْ سبیل الله فسینْفقونها ثم تکون علیْهمْ حسْرة ثم یغْلبون والذین کفروا إلى جهنم یحْشرون ﴿۳۶﴾ بى گمان کسانى که کفر ورزیدند اموال خود را خرج مى کنند تا [مردم را] از راه خدا بازدارند پس به زودى [همه] آن را خرج مى کنند و آنگاه حسرتى بر آنان خواهد گشت سپس مغلوب مى شوند و کسانى که کفر ورزیدند به سوى دوزخ گردآورده خواهند شد ۳۶ لیمیز الله الْخبیث من الطیب ویجْعل الْخبیث بعْضه على بعْض فیرْکمه جمیعا فیجْعله فی جهنم أولئک هم الْخاسرون ﴿۳۷﴾ تا خدا ناپاک را از پاک جدا کند و ناپاکها را روى یکدیگر نهد و همه را متراکم کند آنگاه در جهنم قرار دهد اینان همان زیانکارانند ۳۷ قلْ للذین کفروا إنْ ینْتهوا یغْفرْ لهمْ ما قدْ سلف وإنْ یعودوا فقدْ مضتْ سنت الْأولین ﴿۳۸﴾ به کسانى که کفر ورزیده اند بگو اگر بازایستند آنچه گذشته است برایشان آمرزیده مى شود و اگر بازگردند به یقین سنت [خدا در مورد] پیشینیان گذشت است۳۸ وقاتلوهمْ حتى لا تکون فتْنة ویکون الدین کله لله فإن انْتهوْا فإن الله بما یعْملون بصیر ﴿۳۹﴾ و با آنان بجنگید تا فتنه اى بر جاى نماند و دین یکسره از آن خدا گردد پس اگر [از کفر] بازایستند قطعا خدا به آنچه انجام مى دهند بیناست ۳۹ وإنْ تولوْا فاعْلموا أن الله موْلاکمْ نعْم الْموْلى ونعْم النصیر ﴿۴۰﴾ و اگر روى برتافتند پس بدانید که خدا سرور شماست چه نیکو سرور و چه نیکو یاورى است ۴۰ 12':25'' 6581 -1 صوت/ تلاوت مجلسی آیات ۲۵۳ تا ۲۷۱ سوره بقره با صدای مصطفی اسماعیل کانال :باشگاه خبرنگاران سوره بقره دومین سوره قرآن کریم و بزرگترین سوره آن است به نحوی که از جزء اول قرآن شروع شده و در جزء سوم پایان می پذیرد این سوره اولین سوره مدنی است که پس از هجرت پیامبر اکرم ص به مدینه به تدریج و در زمان های پراکنده نازل شده و 286 آیه دارد علت نامگذاری این سوره به بقره داستانی است در مورد گاو بنی اسرائیل که در آیات 67 تا 73 آمده است این سوره از طولانی ترین سوره های قرآن مجید است تلْک الرسل فضلْنا بعْضهمْ على بعْض منْهمْ منْ کلم الله ورفع بعْضهمْ درجات وآتیْنا عیسى ابْن مرْیم الْبینات وأیدْناه بروح الْقدس ولوْ شاء الله ما اقْتتل الذین منْ بعْدهمْ منْ بعْد ما جاءتْهم الْبینات ولکن اخْتلفوا فمنْهمْ منْ آمن ومنْهمْ منْ کفر ولوْ شاء الله ما اقْتتلوا ولکن الله یفْعل ما یرید ﴿۲۵۳﴾ برخى از آن پیامبران را بر برخى دیگر برترى بخشیدیم از آنان کسى بود که خدا با او سخن گفت و درجات بعضى از آنان را بالا برد و به عیسى پسر مریم دلایل آشکار دادیم و او را به وسیله روح القدس تایید کردیم و اگر خدا مى خواست کسانى که پس از آنان بودند بعد از آن [همه] دلایل روشن که برایشان آمد به کشتار یکدیگر نمى پرداختند ولى با هم اختلاف کردند پس بعضى از آنان کسانى بودند که ایمان آوردند و بعضى از آنان کسانى بودند که کفر ورزیدند و اگر خدا مى خواست با یکدیگر جنگ نمیکردند ولى خداوند آنچه را مى خواهد انجام مى دهد ۲۵۳ یا أیها الذین آمنوا أنْفقوا مما رزقْناکمْ منْ قبْل أنْ یأْتی یوْم لا بیْع فیه ولا خلة ولا شفاعة والْکافرون هم الظالمون ﴿۲۵۴﴾ اى کسانى که ایمان آورده اید از آنچه به شما روزى داده ایم انفاق کنید پیش از آنکه روزى فرا رسد که در آن نه داد و ستدى است و نه دوستى و نه شفاعتى و کافران خود ستمکارانند ۲۵۴ الله لا إله إلا هو الْحی الْقیوم لا تأْخذه سنة ولا نوْم له ما فی السماوات وما فی الْأرْض منْ ذا الذی یشْفع عنْده إلا بإذْنه یعْلم ما بیْن أیْدیهمْ وما خلْفهمْ ولا یحیطون بشیْء منْ علْمه إلا بما شاء وسع کرْسیه السماوات والْأرْض ولا یئوده حفْظهما وهو الْعلی الْعظیم﴿۲۵۵﴾ خداست که معبودى جز او نیست زنده و برپادارنده است نه خوابى سبک او را فرو مى گیرد و نه خوابى گران آنچه در آسمانها و آنچه در زمین است از آن اوست کیست آن کس که جز به اذن او در پیشگاهش شفاعت کند آنچه در پیش روى آنان و آنچه در پشت سرشان است مى داند و به چیزى از علم او جز به آنچه بخواهد احاطه نمى یابند کرسى او آسمانها و زمین را در بر گرفته و نگهدارى آنها بر او دشوار نیست و اوست والاى بزرگ ۲۵۵ لا إکْراه فی الدین قدْ تبین الرشْد من الْغی فمنْ یکْفرْ بالطاغوت ویؤْمنْ بالله فقد اسْتمْسک بالْعرْوة الْوثْقى لا انْفصام لها والله سمیع علیم ﴿۲۵۶﴾ در دین هیچ اجبارى نیست و راه از بیراهه بخوبى آشکار شده است پس هر کس به طاغوت کفر ورزد و به خدا ایمان آورد به یقین به دستاویزى استوار که آن را گسستن نیست چنگ زده است و خداوند شنواى داناست ۲۵۶ الله ولی الذین آمنوا یخْرجهمْ من الظلمات إلى النور والذین کفروا أوْلیاؤهم الطاغوت یخْرجونهمْ من النور إلى الظلمات أولئک أصْحاب النار همْ فیها خالدون ﴿۲۵۷﴾ خداوند سرور کسانى است که ایمان آورده اند آنان را از تاریکیها به سوى روشنایى به در مى برد و[لى] کسانى که کفر ورزیده اند سرورانشان [همان عصیانگران=] طاغوتند که آنان را از روشنایى به سوى تاریکیها به در مى برند آنان اهل آتشند که خود در آن جاودانند ۲۵۷ ألمْ تر إلى الذی حاج إبْراهیم فی ربه أنْ آتاه الله الْملْک إذْ قال إبْراهیم ربی الذی یحْیی ویمیت قال أنا أحْیی وأمیت قال إبْراهیم فإن الله یأْتی بالشمْس من الْمشْرق فأْت بها من الْمغْرب فبهت الذی کفر والله لا یهْدی الْقوْم الظالمین ﴿۲۵۸﴾ آیا از حال آن کس که چون خدا به او پادشاهى داده بود و بدان مى نازید و در باره پروردگار خود با ابراهیم محاجه مىکرد خبر نیافتى آنگاه که ابراهیم گفت پروردگار من همان کسى است که زنده مى کند و مى میراند گفت من هم زنده مى کنم و هم مى میرانم ابراهیم گفت خداى من خورشید را از خاور برمى آورد تو آن را از باختر برآور پس آن کس که کفر ورزیده بود مبهوت ماند و خداوند قوم ستمکار را هدایت نمى کند ۲۵۸ أوْ کالذی مر على قرْیة وهی خاویة على عروشها قال أنى یحْیی هذه الله بعْد موْتها فأماته الله مائة عام ثم بعثه قال کمْ لبثْت قال لبثْت یوْما أوْ بعْض یوْم قال بلْ لبثْت مائة عام فانْظرْ إلى طعامک وشرابک لمْ یتسنهْ وانْظرْ إلى حمارک ولنجْعلک آیة للناس وانْظرْ إلى الْعظام کیْف ننْشزها ثم نکْسوها لحْما فلما تبین له قال أعْلم أن الله على کل شیْء قدیر ﴿۲۵۹﴾ یا چون آن کس که به شهرى که بامهایش یکسر فرو ریخته بود عبور کرد و با خود مىگفت چگونه خداوند اهل این ویرانکده را پس از مرگشان زنده مى کند پس خداوند او را به مدت صد سال میراند آنگاه او را برانگیخت و به او گفت چقدر درنگ کردى گفت یک روز یا پاره اى از روز را درنگ کردم گفت نه بلکه صد سال درنگ کردى به خوراک و نوشیدنى خود بنگر که طعم و رنگ آن تغییر نکرده است و به درازگوش خود نگاه کن که چگونه متلاشى شده است این ماجرا براى آن است که هم به تو پاسخ گوییم و هم تو را در مورد معاد نشانه اى براى مردم قرار دهیم و به این استخوانها بنگر چگونه آنها را برداشته به هم پیوند مى دهیم سپس گوشت بر آن مى پوشانیم پس هنگامى که چگونگى زنده ساختن مرده براى او آشکار شد گفت اکنون مى دانم که خداوند بر هر چیزى تواناست ۲۵۹ وإذْ قال إبْراهیم رب أرنی کیْف تحْیی الْموْتى قال أولمْ تؤْمنْ قال بلى ولکنْ لیطْمئن قلْبی قال فخذْ أرْبعة من الطیْر فصرْهن إلیْک ثم اجْعلْ على کل جبل منْهن جزْءا ثم ادْعهن یأْتینک سعْیا واعْلمْ أن الله عزیز حکیم ﴿۲۶۰﴾ و یاد کن آنگاه که ابراهیم گفت پروردگارا به من نشان ده چگونه مردگان را زنده مى کنى فرمود مگر ایمان نیاورده اى گفت چرا ولى تا دلم آرامش یابد فرمود پس چهار پرنده برگیر و آنها را پیش خود ریز ریز گردان سپس بر هر کوهى پاره اى از آنها را قرار ده آنگاه آنها را فرا خوان شتابان به سوى تو مى آیند و بدان که خداوند توانا و حکیم است ۲۶۰ مثل الذین ینْفقون أمْوالهمْ فی سبیل الله کمثل حبة أنْبتتْ سبْع سنابل فی کل سنْبلة مائة حبة والله یضاعف لمنْ یشاء والله واسع علیم ﴿۲۶۱﴾ مثل صدقات کسانى که اموال خود را در راه خدا انفاق مى کنند همانند دانه اى است که هفت خوشه برویاند که در هر خوشه اى صد دانه باشد و خداوند براى هر کس که بخواهد آن را چند برابر مى کند و خداوند گشایشگر داناست ۲۶۱ الذین ینْفقون أمْوالهمْ فی سبیل الله ثم لا یتْبعون ما أنْفقوا منا ولا أذى لهمْ أجْرهمْ عنْد ربهمْ ولا خوْف علیْهمْ ولا همْ یحْزنون ﴿۲۶۲﴾ کسانى که اموال خود را در راه خدا انفاق مى کنند سپس در پى آنچه انفاق کرده اند منت و آزارى روا نمى دارند پاداش آنان برایشان نزد پروردگارشان محفوظ است و بیمى بر آنان نیست و اندوهگین نمى شوند ۲۶۲ قوْل معْروف ومغْفرة خیْر منْ صدقة یتْبعها أذى والله غنی حلیم﴿۲۶۳﴾ گفتارى پسندیده در برابر نیازمندان و گذشت از اصرار و تندى آنان بهتر از صدقه اى است که آزارى به دنبال آن باشد و خداوند بى نیاز بردبار است ۲۶۳ یا أیها الذین آمنوا لا تبْطلوا صدقاتکمْ بالْمن والْأذى کالذی ینْفق ماله رئاء الناس ولا یؤْمن بالله والْیوْم الْآخر فمثله کمثل صفْوان علیْه تراب فأصابه وابل فترکه صلْدا لا یقْدرون على شیْء مما کسبوا والله لا یهْدی الْقوْم الْکافرین ﴿۲۶۴﴾ اى کسانى که ایمان آورده اید صدقه هاى خود را با منت و آزار باطل مکنید مانند کسى که مالش را براى خودنمایى به مردم انفاق مى کند و به خدا و روز بازپسین ایمان ندارد پس مثل او همچون مثل سنگ خارایى است که بر روى آن خاکى نشسته است و رگبارى به آن رسیده و آن سنگ را سخت و صاف بر جاى نهاده است آنان =ریاکاران نیز از آنچه به دست آورده اند بهره اى نمى برند و خداوند گروه کافران را هدایت نمى کند ۲۶۴ ومثل الذین ینْفقون أمْوالهم ابْتغاء مرْضات الله وتثْبیتا منْ أنْفسهمْ کمثل جنة بربْوة أصابها وابل فآتتْ أکلها ضعْفیْن فإنْ لمْ یصبْها وابل فطل والله بما تعْملون بصیر ﴿۲۶۵﴾ و مثل صدقات کسانى که اموال خویش را براى طلب خشنودى خدا و استوارى روحشان انفاق مى کنند همچون مثل باغى است که بر فراز پشته اى قرار دارد که اگر رگبارى بر آن برسد دو چندان محصول برآورد و اگر رگبارى هم بر آن نرسد باران ریزى براى آن بس است و خداوند به آنچه انجام مى دهید بیناست ۲۶۵ أیود أحدکمْ أنْ تکون له جنة منْ نخیل وأعْناب تجْری منْ تحْتها الْأنْهار له فیها منْ کل الثمرات وأصابه الْکبر وله ذریة ضعفاء فأصابها إعْصار فیه نار فاحْترقتْ کذلک یبین الله لکم الْآیات لعلکمْ تتفکرون ﴿۲۶۶﴾ آیا کسى از شما دوست دارد که باغى از درختان خرما و انگور داشته باشد که از زیر آنها نهرها روان است و براى او در آن باغ از هر گونه میوه اى فراهم باشد و در حالى که او را پیرى رسیده و فرزندانى خردسال دارد ناگهان گردبادى آتشین بر آن باغ زند و باغ یکسر بسوزد این گونه خداوند آیات خود را براى شما روشن مى گرداند باشد که شما بیندیشید ۲۶۶ یا أیها الذین آمنوا أنْفقوا منْ طیبات ما کسبْتمْ ومما أخْرجْنا لکمْ من الْأرْض ولا تیمموا الْخبیث منْه تنْفقون ولسْتمْ بآخذیه إلا أنْ تغْمضوا فیه واعْلموا أن الله غنی حمید ﴿۲۶۷﴾ اى کسانى که ایمان آورده اید از چیزهاى پاکیزه اى که به دست آورده اید و از آنچه براى شما از زمین برآورده ایم انفاق کنید و در پى ناپاک آن نروید که از آن انفاق نمایید در حالى که آن را اگر به خودتان مى دادند جز با چشم پوشى و بى میلى نسبت به آن نمى گرفتید و بدانید که خداوند بى نیاز ستوده صفات است ۲۶۷ الشیْطان یعدکم الْفقْر ویأْمرکمْ بالْفحْشاء والله یعدکمْ مغْفرة منْه وفضْلا والله واسع علیم ﴿۲۶۸﴾ شیطان شما را از تهیدستى بیم مى دهد و شما را به زشتى وامى دارد ولى خداوند از جانب خود به شما وعده آمرزش و بخشش مى دهد و خداوند گشایشگر داناست ۲۶۸ یؤْتی الْحکْمة منْ یشاء ومنْ یؤْت الْحکْمة فقدْ أوتی خیْرا کثیرا وما یذکر إلا أولو الْألْباب ﴿۲۶۹﴾ خدا به هر کس که بخواهد حکمت مى بخشد و به هر کس حکمت داده شود به یقین خیرى فراوان داده شده است و جز خردمندان کسى پند نمى گیرد ۲۶۹ وما أنْفقْتمْ منْ نفقة أوْ نذرْتمْ منْ نذْر فإن الله یعْلمه وما للظالمین منْ أنْصار ﴿۲۷۰﴾ و هر نفقه اى را که انفاق یا هر نذرى را که عهد کرده اید قطعا خداوند آن را مى داند و براى ستمکاران هیچ یاورى نیست ۲۷۰ إنْ تبْدوا الصدقات فنعما هی وإنْ تخْفوها وتؤْتوها الْفقراء فهو خیْر لکمْ ویکفر عنْکمْ منْ سیئاتکمْ والله بما تعْملون خبیر﴿۲۷۱﴾ اگر صدقه ها را آشکار کنید این کار خوبى است و اگر آن را پنهان دارید و به مستمندان بدهید این براى شما بهتر است و بخشى از گناهانتان را مى زداید و خداوند به آنچه انجام مى دهید آگاه است ۲۷۱ 01':00'' 11054 3 صوت/ تلاوت مجلسی سوره فلق توسط محمد محمود طبلاوی کانال :باشگاه خبرنگاران سوره فلق یکصد و سیزدهمین سوره در مکه نازل شده است و 6 آیه دارد این سوره را معوذتین می نامند در علت نامگذاری این سوره به معوذتین گفته اند رسول خدا صلی الله علیه و آله وسلم همواره حسینین علیهم السلام را با این دو سوره تعویذ می نمود و با قرائت این دو سوره دو فرزندش را در پناه خداوند قرار می داد هم چنین از امام صادق نقل شده است لبید بن اعصم یهودی رسول خدا صلی الله علیه و آله و سلم را سحر کرد و ایشات تحت تأثیر سحر بود مثلا وقتی می خواست از در برود در را نمی دید و با دست خود لمس می کرد خداوند برای دفع سحر این دو سوره را نازل نمود از رسول خدا صلی الله علیه و آله و سلم نقل شده است هر کس این سوره را بخواند مانند این است که همه کتاب های پیامبران الهی را قرائت کرده باشد بسْم الله الرحْمن الرحیم به نام خداوند رحمتگر مهربان قلْ أعوذ برب الْفلق بگو پناه مى برم به پروردگار سپیده دم ۱ منْ شر ما خلق از شر آنچه آفریده ۲ ومنْ شر غاسق إذا وقب و از شر تاریکى چون فراگیرد ۳ ومنْ شر النفاثات فی الْعقد و از شر دمندگان افسون در گره ها ۴ ومنْ شر حاسد إذا حسد و از شر [هر] حسود آنگاه که حسد ورزد ۵ 26':24'' 10741 2 صوت/ تلاوت مجلسی آیات 52-89 توسط محمد صدیق منشاوی کانال :باشگاه خبرنگاران شعراء و نام دیگرش طسم بیست و ششمین سوره قرآن است که مکی و 227 آیه دارد از پیامبر گرامی اسلام صلی الله علیه و آله و سلم نقل شده هرکه سوره شعراء را قرائت کند خداوند به تعداد تمام کسانیکه حضرت نوح همچنین پیامبران الهی هود شعیب صالح و ابراهیم را که تصدیق یا تکذیب کرده اند و نیز به تعداد تکذیب کنندگان عیسی علیهم السلام و تصدیق کنندگان حضرت محمد صلی الله علیه و آله و سلم ده حسنه به او عطا خواهد کرد امام صادق علیه السلام فرموده است اگر کسی سوره های طواسین سوره هایی که با طسم و طس آغاز شده باشد را در شب جمعه قرائت کند از جمله اولیاء الهی است که در جوار الهی خواهد بود و در دنیا هیچ ناراحتی به او نخواهد رسید و خداوند در آخرت چندان از نعمت های بهشتی به او عطا می کند که راضی شود و خدا بیش از حد رضایت او به وی عطا خواهد کرد و او را با صد همسر از حوریان بهشتی تزویج می کند همچنین از پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله و سلم روایت شده کسی که سوره شعراء را قرائت نماید به تعداد همه مردان و زنان با ایمان به او ده حسنه عنایت می کند و در حالی از قبرش خارج می شود که زبانش به ذکر لا اله الا الله مترنم است و هر کس صبحگاه این سوره را بخواند مانند آن است که همه کتاب های آسمانی را قرائت کرده است بسْم الله الرحْمن الرحیم وأوْحیْنا إلى موسى أنْ أسْر بعبادی إنکمْ متبعون ﴿۵۲﴾ و به موسى وحى کردیم که بندگان مرا شبانه حرکت ده زیرا شما مورد تعقیب قرار خواهید گرفت ۵۲ فأرْسل فرْعوْن فی الْمدائن حاشرین ﴿۵۳﴾ پس فرعون ماموران جمعآورى [خود را] به شهرها فرستاد ۵۳ إن هؤلاء لشرْذمة قلیلون ﴿۵۴﴾ [و گفت] اینها عده اى ناچیزند ۵۴ وإنهمْ لنا لغائظون ﴿۵۵﴾ و راستى آنها ما را بر سر خشم آورده اند ۵۵ وإنا لجمیع حاذرون ﴿۵۶﴾ و[لى] ما همگى به حال آماده باش درآمده ایم ۵۶ فأخْرجْناهمْ منْ جنات وعیون ﴿۵۷﴾ سرانجام ما آنان را از باغستانها و چشمه سارها ۵۷ وکنوز ومقام کریم ﴿۵۸﴾ و گنجینه ها و جایگاه هاى پر ناز و نعمت بیرون کردیم ۵۸ کذلک وأوْرثْناها بنی إسْرائیل ﴿۵۹﴾ [اراده ما] چنین بود و آن [نعمتها] را به فرزندان اسرائیل میراث دادیم ۵۹ فأتْبعوهمْ مشْرقین ﴿۶۰﴾ پس هنگام برآمدن آفتاب آنها را تعقیب کردند ۶۰ فلما تراءى الْجمْعان قال أصْحاب موسى إنا لمدْرکون ﴿۶۱﴾ چون دو گروه همدیگر را دیدند یاران موسى گفتند ما قطعا گرفتار خواهیم شد ۶۱ قال کلا إن معی ربی سیهْدین ﴿۶۲﴾ گفت چنین نیست زیرا پروردگارم با من است و به زودى مرا راهنمایى خواهد کرد ۶۲ فأوْحیْنا إلى موسى أن اضْربْ بعصاک الْبحْر فانْفلق فکان کل فرْق کالطوْد الْعظیم ﴿۶۳﴾ پس به موسى وحى کردیم با عصاى خود بر این دریا بزن تا از هم شکافت و هر پاره اى همچون کوهى سترگ بود ۶۳ وأزْلفْنا ثم الْآخرین ﴿۶۴﴾ و دیگران را بدانجا نزدیک گردانیدیم ۶۴ وأنْجیْنا موسى ومنْ معه أجْمعین ﴿۶۵﴾ و موسى و همه کسانى را که همراه او بودند نجات دادیم ۶۵ ثم أغْرقْنا الْآخرین ﴿۶۶﴾ آنگاه دیگران را غرق کردیم ۶۶ إن فی ذلک لآیة وما کان أکْثرهمْ مؤْمنین ﴿۶۷﴾ مسلما در این [واقعه] عبرتى بود و[لى] بیشترشان ایمان آورنده نبودند ۶۷ وإن ربک لهو الْعزیز الرحیم ﴿۶۸﴾ و قطعا پروردگار تو همان شکست ناپذیر مهربان است ۶۸ واتْل علیْهمْ نبأ إبْراهیم ﴿۶۹﴾ و بر آنان گزارش ابراهیم را بخوان ۶۹ إذْ قال لأبیه وقوْمه ما تعْبدون ﴿۷۰﴾ آنگاه که به پدر خود و قومش گفت چه مى پرستید ۷۰ قالوا نعْبد أصْناما فنظل لها عاکفین ﴿۷۱﴾ گفتند بتانى را مى پرستیم و همواره ملازم آنهاییم ۷۱ قال هلْ یسْمعونکمْ إذْ تدْعون ﴿۷۲﴾ گفت آیا وقتى دعا مى کنید از شما مى شنوند ۷۲ أوْ ینْفعونکمْ أوْ یضرون ﴿۷۳﴾ یا به شما سود یا زیان مى رسانند ۷۳ قالوا بلْ وجدْنا آباءنا کذلک یفْعلون ﴿۷۴﴾ گفتند نه بلکه پدران خود را یافتیم که چنین میکردند ۷۴ قال أفرأیْتمْ ما کنْتمْ تعْبدون ﴿۷۵﴾ گفت آیا در آنچه مى پرستیده اید تامل کرده اید ۷۵ أنْتمْ وآباؤکم الْأقْدمون ﴿۷۶﴾ شما و پدران پیشین شما ۷۶ فإنهمْ عدو لی إلا رب الْعالمین ﴿۷۷﴾ قطعا همه آنها جز پروردگار جهانیان دشمن منند ۷۷ الذی خلقنی فهو یهْدین ﴿۷۸﴾ آن کس که مرا آفریده و همو راهنماییم مى کند ۷۸ والذی هو یطْعمنی ویسْقین ﴿۷۹﴾ و آن کس که او به من خوراک مى دهد و سیرابم مى گرداند ۷۹ وإذا مرضْت فهو یشْفین ﴿۸۰﴾ و چون بیمار شوم او مرا درمان مى بخشد ۸۰ والذی یمیتنی ثم یحْیین ﴿۸۱﴾ و آن کس که مرا مى میراند و سپس زنده ام مى گرداند ۸۱ والذی أطْمع أنْ یغْفر لی خطیئتی یوْم الدین ﴿۸۲﴾ و آن کس که امید دارم روز پاداش گناهم را بر من ببخشاید ۸۲ رب هبْ لی حکْما وألْحقْنی بالصالحین ﴿۸۳﴾ پروردگارا به من دانش عطا کن و مرا به صالحان ملحق فرماى ۸۳ واجْعلْ لی لسان صدْق فی الْآخرین ﴿۸۴﴾ و براى من در [میان] آیندگان آوازه نیکو گذار ۸۴ واجْعلْنی منْ ورثة جنة النعیم ﴿۸۵﴾ و مرا از وارثان بهشت پر نعمت گردان ۸۵ واغْفرْ لأبی إنه کان من الضالین ﴿۸۶﴾ و بر پدرم ببخشاى که او از گمراهان بود ۸۶ ولا تخْزنی یوْم یبْعثون ﴿۸۷﴾ و روزى که [مردم] برانگیخته مى شوند رسوایم مکن ۸۷ یوْم لا ینْفع مال ولا بنون ﴿۸۸﴾ روزى که هیچ مال و فرزندى سود نمى دهد ۸۸ إلا منْ أتى الله بقلْب سلیم ﴿۸۹﴾ مگر کسى که دلى پاک به سوى خدا بیاورد ۸۹ 05':13'' 12302 0 تلاوت سوره اسرا توسط استاد شحات محمد انور کانال :تلاوت سوره اسرا توسط استاد شحات محمد انور کاری از شبکه قرآن و معارف سیما 09':32'' 11371 4 تلاوت سوره بقره آیات 185-187 استاد مصطفی اسماعیل کانال :تلاوت تصویری سوره بقره آیات 185 تا 187 با نوای ماندگار استاد مصطفی اسماعیل 26':31'' 112397 22 تلاوت استاد عبدالباسط محمد عبدالصمد سوره مریم کانال :تلاوت استاد عبدالباسط محمد عبد الصمد سوره مریم آیات 37- 65 شبکه قرآن و معارف سیما
