فارسی یک زبان تصویری و چند بعدی است. برای فهم هر واژه از زبان‌های ایرانی باید آن را در تصویر نگریست نه در یک مفهوم. هر واژه ایرانی یک جهان از تصویرهای شگرف دارد برای همین فارسی مهم و زیبا و ژرف و الماس گونه است چون می‌درخشد.