عجب سکانس معرکه ای، چه دیالوگ پرمغزی، زندگی ایرانی یعنی همین چند ثانیه، یه پدر که نخ تسبیح خانواده است و حرمت دارد و بقیه دورش جمع شده اند. چه بلایی بر سرمان آمد که به حال و روز اکنون افتادیم؟