فَنَادَاهَا مِن تَحْتِهَآ أَلَّا تَحْزَنِى قَدْ جَعَلَ رَبُّکِ تَحْتَکِ سَرِیّاً. وَهُزِّى إِلَیْکِ بِجِذْعِ النَّخْلَةِ تُسَاقِطْ عَلَیْکِ رُطَباً جَنِیّاً ترجمه: پس (عیسى در شکم) از طرف پایین پایش وى را صدا زد که (اى مادر!) غم مخور، همانا پروردگارت زیر (پاى) تو چشمه‏ آبى روان ساخت. و شاخه این نخل را به سوى خود تکان ده، رطب تازه بر تو فرو ریزد.