تا چراغی در میان این شبستان روشن است/ تا تنور نان گرم مرد چوپان روشن است/ شک نکن قصد پلنگ تیز دندان روشن است/ امشب از داغی دوباره چشم ایران روشن است/ یوسفی رفته است آری وضع کنعان روشن است/ تک سواران تیز می تازند در صحرا هنوز .