معلویت هیچگاه محدودیت و محرومیت از ادامه زندگی اجتماعی و دستیابی به افتخارات و سربلندی ها نیست بلکه می توان از آن به عنوان عامل شکوفایی استعدادها و توانایی های بالقوه یاد کرد. معلولان باید فرصت یابند تا استعدادهای خلاق هنری و فکری خود را رشد داده و آن را نه تنها برای منافع خود، بلکه برای غنی سازی جامعه به کار گیرند. به این منظور، باید دسترسی آنان برای مشارکت در فعالیت های فرهنگی تضمین شود.برخی از افراد معلولیت های خود را پایان فعالیت های زندگی می دانند و منتظر فرا رسیدن روز موعود هستند از جمله عده ای که در حوادث و یا سایر دلایل خاص دچار معلولیت جسمانی شده اند اما تلاش جمعی از معلولین در راستای کسب علم و فتح قله های موفقیت و افتخار حاکی از این موضوع است که معلولیت به هیچ عنوان محدودیت نیست و نخواهد بود چرا که در اوج محدودیت و معلولیت در جوارح بدن باز هم کسانی هستند با اعتماد بنفس و تلاش گسترده از دریچه های امید زندگی عبور کرده و اکنون علاوه بر تاثیرگذاری مثبت در جامعه به دنبال تحقق اهداف بلند و خدمت به مردم هستند.