به دنبال بحث از باطل در آیه قبل و این که همچون خاکستر پراکنده و بى قرار است که دائماً با وزش باد از نقطه اى به نقطه دیگر منتقل مى شود، در این آیه سخن از حق و استقرار آن به میان آمده است.